إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 612)

سعى در خوبيها خواهد كرد چون ثوابهاى آن را مىبيند ، و هر بدى را مشغول عمل خود خواهد گردانيد كه توبه و انابت كند تا اعمال قبيحه اش را زايل گرداند و صفات ذميمه اش را مبدّل گرداند به صفات حسنه و كى متوجه لهو و لعب خواهد شد و بر عالم بصير مخفى نيست حسن تشبيهات و استعارات و ترشيحات كه در اين موعظه حسنه مندرج است و به اندك تدبّرى ظاهر است .
« و قال ابو جعفر صلوات الله عليه ما من عيد للمسلمين اضحى و لا فطر الَّا و هو يجدّد فيه لال محمّد حزن قيل و لم ذلك قال لأنّهم يرون حقّهم فى يد غيرهم » ( 1 ) و منقولست از حضرت امام محمد باقر و در موثق كالصحيح از عبد الله بن سنان كه خواهد آمد و كلينى روايت كرده است از عبد الله ابن دينار و اين اظهر است زيرا كه عبد الله بن سنان به خدمت آن حضرت نرسيده است و عبد الله بن دينار را وى حضرت امام زين العابدين و حضرت امام محمد باقر است صلوات الله عليهما و ظاهرا سهو از نساخ شده است زيرا كه صدوق در علل از ابن دينار روايت كرده است و ليكن چون در اصل چنان است مشايخ اعتماد بر آن كرده‌اند و حكم به صحت آن كرده‌اند كه آن حضرت صلوات الله عليه فرمودند كه هر روز عيد فطر و عيد اضحى كه مىشود البته حزن آل محمد سلام الله عليهم تازه مىشود پرسيدند كه چرا چنين مىشود حضرت فرمودند كه سببش آنست كه حق خود كه امامت نماز عيد است در دست غير خود مىبينند و محتمل است كه اصل امامت باشد و نماز از لوازم آن باشد و ظاهر اين حديث نيز اينست كه غير معصوم امامت نتواند كرد و شكى در اين نيست كه با حضور معصوم نماز جمعه و عيد را ديگرى نمىتواند كرد و ظاهر است كه غم ايشان از اين جهت بوده كه مىديده‌اند كه عالميان بر ضلالتند و با كفر فسوق علانيه امامت خلايق مىكنند و احكام الهى را ضايع كرده‌اند و مىكنند چنانكه دعاى اضحى و جمعه صحيفه كامله نيز بر اين معنى دلالت دارد كه

261