وقت خواب پس هر كه را مىخواهد روح او را نگاه مىدارد و بر نمىگردد و هر كه را اجل نرسيده است زنده مىفرمايد تا اجل مقدر ، و تا از اين نشأه خواب استدلال كنند بر آن نشأه چنانكه منقولست كه حق سبحانه و تعالى خواب را از اين جهت مقرر فرمود كه استدلال كنند بان بر آن نشأه .
« و قال النّبي صلَّى الله عليه و آله من قرء هذه الآية عند منامه « * ( قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُوحى إِلَيَّ أَنَّما إِلهُكُمْ إِله واحِدٌ ) * الخ » سطع له نور إلى المسجد الحرام حشو ذلك النّور ملائكة يستغفرون له حتّى يصبح » ( 1 ) و در قوى از آن حضرت صلَّى الله عليه و آله منقولست كه فرمودند كه هر كه اين آيه را نزد خواب بخواند نورى از آن شخص لامع شود تا مسجد الحرام و ميان اين نور فرشتگان باشند و از جهة او استغفار كنند تا صبح ، و ترجمه آيه اين است كه بگو يا محمد كه به درستى كه من نيستم مگر آدمى مانند شما كه بمن وحى مىرسد از جانب حق سبحانه و تعالى و به شما مىرسانم كه خداوند شما خداونديست يگانه در ذات و صفات پس هر كه لقاى پروردگار خود را به انكشاف قلبى يا هر كه يقين مىداند كه خواهد مرد بايد كه عمل صالح به جا آورد واحدى را شريك خداوند خود نداند و نكند و پيشتر مذكور شد .
« و روى عامر بن عبد الله بن جذاعة عن ابى عبد الله صلوات الله عليه قال ما من عبد يقرا اخر الكهف حين ينام الَّا استيقظ فى السّاعة الَّتى يريد » ( 2 ) و كالصحيح بطرق متعدده بل الصحيح منقولست از آن حضرت صلوات الله عليه كه هر بنده از بندگان الهى كه آخر كهف را بخواند در وقت خواب و آن آيه سابق است * ( قُلْ إِنَّما ) * تا به آخر البته بيدار شود در هر ساعتى كه خواهد از ساعات شب و اين مجربست و وارد شده است كه نيت مؤثر است و هر گاه ضم شود با آيه قرآنى نور على نور خواهد بود .

108