الَّذى بطن فخبر و الحمد للَّه الَّذى ملك فقدر و الحمد للَّه الَّذى يحيى الموتى و يميت الاحياء و هو على كلّ شىء قدير خرج من ذنوبه كيوم ولدته أمّه » ( 1 ) و به اسانيد صحيحه عاليه منقولست از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه كه فرمودند كه هر كه به خوابگاه خود رود و سه مرتبه اين حمد را بخواند از گناهان بيرون آيد مانند روزى كه از مادر متولَّد شده است . و ظاهرش شامل صغاير و كباير همه هست و ترجمه اينست كه جميع محامد مخصوص واجب الوجوديست كه بلند مرتبه كى مخصوص ذات مقدس اوست و از اين جهت همه موجودات مقهور و مسخّر اويند و جميع ثناها مخصوص خداونديست كه مجرد بالذاتست و هيچ نوع تعلقى و احتياجى و ارتباطى او را به مكونات نيست از اين جهت است كه عالم است بجميع پنهان و آشكار و اشاره باين دارد آن كه فرموده است كه آيا عالم نيست كسى كه آفريده گار است و مجرد ، كه اول دليل متكلمين است ، و ثانى برهان حكما ، و جميع حمدها مخصوص خداونديست كه پادشاه پادشاهانست و موجد جميع عالميان و از اين جهت قادر است بر همه بملك و ملك و جميع حمدها مخصوص پروردگاريست كه مردگان را در قبر و حشر زنده مىكند و مىميراند همه زندگان را در دنيا و قبر و او بر همه چيزى قادر و تواناست ، و مناسبت اين دعاها به وقت خواب از آن جهت است كه حق سبحانه و تعالى از جهة مصالح بندگان خواب را بر ايشان مسلَّط گردانيده است تا بدانند قاهريت او را تعالى شانه و مقهوريت خود را ، و چنانكه در اين نشأه بخواب مىميراند و به بيدارى زنده مىگرداند در آن نشأه نيز همه را زنده خواهد كرد و غرض اين است كه بندگان آن نشأه را فراموش نكنند چنانكه حق سبحانه و تعالى فرموده است كه * ( الله يَتَوَفَّى الأَنْفُسَ ) * الخ » يعنى حق سبحانه و تعالى همه را مىميراند در وقت مردن و در

107