< صفحة فارغة > [ خواب با طهارت ] < / صفحة فارغة > « قال الصّادق صلوات الله عليه من تطهّر ثمّ اوى إلى فراشه بات و فراشه كمسجده » ( 1 ) منقولست در صحيح از ابن ابى عمير از محمد كه آن حضرت صلوات الله عليه فرمودند كه هر كه با طهارت باشد و محدث و جنب و امثال اينها نباشد يا وضو بسازد اگر چه وضو داشته باشد و اين بهتر است و بعد از آن به خوابگاه خود رود شب بروز آورد و خوابگاه او مانند مسجد او باشد يعنى خاصيت با وضو بخواب رفتن آنست كه در نامه عمل بنده ثواب بودن مسجد بنويسند كه گذشت ، و كلينى بعد از اين ذكر كرده است كه حضرت فرمودند كه اگر در آخر شب برخيزد و خدا را ياد كند گناهان او همه بريزد از او يعنى بعد از آن كه با وضو بخواب رفته باشد يا مطلقا پس اگر در آخر شب برخيزد و وضو بسازد و دو ركعت نماز بكند و حمد و ثناى الهى را به جا آورد و صلوات بر محمد و آل او بفرستد هر چه از حق سبحانه و تعالى طلب كند به او عطا كنند يا همان چيزى را اگر مصلحت او در آن باشد و اگر نه از جهة او ذخيره سازند چيزى را كه بهتر از آن باشد و به او رسانند در دنيا اگر مصلحت باشد يا در عقبى يا در هر دو .
« فان ذكر انّه ليس على وضوء فليتيمّم من دثاره و كائنا ما كان لم يزل فى صلاة ما ذكر الله عزّ و جلّ » ( 2 ) و در قوى از آن حضرت صلوات الله عليه منقولست كه اگر به خاطرش رسد كه وضو ندارد پس بايد كه تيمّم كند از جامه كه بر بالاى خود مىاندازد و از لحاف و امثال آن بهر حالى كه باشد يعنى خواه با وضو باشد يا با تيمّم يا اعمّ تا ذكر كند حق سبحانه و تعالى را در فراش همانست كه در نماز است تا صبح آن شب يا تا بخواب رود و اين تيمّم را با وجود آب مىتوان كرد بلكه بعضى گفته‌اند كه بهتر است از آب چون حضرت آن را طلبيدند اما چون حديث سابق هست كه وضو ساختن مطلوبست و در

102