حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه از شخصى كه صداى در خانه را بشنود و او در نماز باشد پس تنحنح كند تا كنيزك او يا اهل او صداى تنحنح را بشنوند و نزد او آيند پس بدست اشاره كند و به او بفهماند كه برو ببين كه در خانه را مىزند پس حضرت فرمودند كه باكى نيست و از آن حضرت سؤال كردم از مرد يا زن اگر در نماز باشند و چيزى خواهند آيا جايز است ايشان را كه سبحان الله بگويند تا متوجه ايشان شوند و اشاره كنند به آن چه اراده دارند حضرت فرمودند كه بلى إيما مىتوانند كرد بهر چه خواهند و ليكن زن اگر در نماز باشد دست بر رانهاى خود بزند يعنى سبحان الله را بلند نگويد مبادا نامحرمى صداى او را بشنود .
< صفحة فارغة > [ كار غير مخل به نماز ] < / صفحة فارغة > ( و روى محمّد بن بجيل اخو علىّ بن بجيل قال رأيت ابا عبد الله صلوات الله عليه يصلَّى فمرّ به رجل و هو بين السّجدتين فرماه ابو عبد الله صلوات الله عليه بحصاة فاقبل الرّجل اليه ) و در صحيح منقول است از محمد برادر على كه صاحب كتاب معتمد است كه گفت ديدم حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه را كه نماز مىكردند و شخصى گذشت بر آن حضرت و آن حضرت در ميان دو سجده بود سنگ ريزه به جانب او انداختند و آن مرد متوجه حضرت شد و ظاهرا در نماز نافله بوده باشند و كار ضرورى به او داشته باشند يا بواسطه بيان جواز كرده باشند و اگر نه مرتبه ايشان از آن اعظم است كه در نماز چنين كنند و الله تعالى يعلم .
( و روى عن ابى زكريّا الاعور قال رأيت ابا الحسن صلوات الله عليه يصلَّى قائما و إلى جانبه رجل كبير يريد ان يقوم و معه عصى له فاراد ان يتناولها فانحطَّ ابو الحسن صلوات الله عليه و هو قائم فى صلاته فناول الرّجل العصا ثمّ عاد إلى موضعه إلى

345