صدوق نيز چنين كرده باشد و اين قول قوى است اگر چه احوط عمل به مشهور است و الله تعالى يعلم .
( « و قال حمّاد بن عثمان قلت لأبي عبد الله صلوات الله عليه قد اشتدّ علىّ القيام فى الصّلاة فقال اذا اردت ان تدرك صلاة القائم فاقرأ و أنت جالس فاذا بقى من السّورة آيتان فقم و اتمّ ما بقى و اركع و اسجد فذاك صلاة القائم » ) و به اسانيد صحيحه منقولست از حماد كه گفت عرض نمودم به حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه كه دشوار است بر من ايستادن در نماز حضرت فرمودند كه هر گاه خواهى كه ثواب نماز ايستاده داشته باشى پس قرائت را نشسته بخوان پس چون دو آيه از سوره مانده باشد برخيز و سوره را تمام كن و به ركوع رو و به سجود رو كه اين نماز ايستاده است چون قيام پيش از ركوع ركن است و آن را ايستاده كرده است همانست كه نماز ايستاده كرده است .
و به همين عنوان بسند صحيح از حضرت امام موسى كاظم صلوات الله عليه منقولست و قريب به اين صحيحه ابان از زراره از حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه و اكثر اصحاب حمل كرده‌اند اين احاديث را بر نافله و ممكن است تعميم آن چنان كه شامل فريضه نيز باشد هر گاه پير يا ضعيف يا بيمار باشد و نتواند كه همه نماز را ايستاده به جا آورد و تواند كه قيام پيش از ركوع را ايستاده به جا آورد و همه به اين عمل كرده‌اند .
< صفحة فارغة > [ نافله نشسته ] < / صفحة فارغة > ( « و سال سهل بن اليسع ابا الحسن الاوّل صلوات الله عليه عن الرّجل يصلَّى النّافلة قاعدا و ليست به علَّة فى سفر او حضر فقال لا باس به » ) و در حسن كالصحيح منقول است از سهل ثقه كه گفت سؤال نمودم از حضرت امام موسى بن جعفر صلوات الله عليهما از شخصى كه نماز نافله را

319