ميان اخبار به اين نحو مىبايد كرد كه سنّت است كه مؤكدا كه نماز يك روز را قضا كند ، و بعد از آن در فضيلت نماز سه روز است و بعد از آن يك ماه و بعد از آن همه را اگر چه يك سال باشد كه شعور نداشته باشد ، اما اگر ديوانه شده باشد و بعد از آن عاقل شود قضاى آن نمازها كه نكرده است يا در حالت جنون كرده است سنّت نيست و الله تعالى يعلم .
< صفحة فارغة > [ نماز مبطون ] < / صفحة فارغة > ( « و روى محمّد بن مسلم عن ابى جعفر صلوات الله عليه انّه قال صاحب البطن الغالب يتوضّأ و يبنى على صلاته » ) و به اسانيد متكثره موثقه كالصحيحه از محمد از حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه كه فرمودند كه هر گاه كسى اسهال داشته باشد كه در اثناى نماز غلبه كند و آيد وضو مىسازد و از آنجا بنا مىنهد و بعضى ملحق ساخته‌اند بان كسى را كه به سبب ضعف معده باد از او جدا شود چون آن را نيز مبطون مىگويند و به علَّت شكم مبتلاست و حمل كرده‌اند اين حديث را بر كسى كه زمانى نداشته باشد كه در آن زمان از او حدث نيايد كه اگر چنين وقتى داشته باشد نماز را در آن وقت خواهد كرد .
( « و قال مرازم بن حكيم الازدىّ مرضت اربعة اشهر لم اتنفّل فيها فقلت ذلك لأبي عبد الله صلوات الله عليه فقال ليس عليك قضاء انّ المريض ليس كالصّحيح كلَّما غلب الله عليه فاللَّه اولى بالعذر » ) و بسند حسن كالصحيح منقول است از مرازم كه چهار ماه بيمار شدم و نافله نمىكردم و چون در بيمارى ترك نافله كراهت ندارد پس عرض نمودم اين معنى را به حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه پس حضرت فرمودند كه بر تو قضا نيست به درستى كه بيمار مثل صحيح نيست و هر چه را حق سبحانه و تعالى بر اين كس وارد سازد از مرضها و بلاها پس او اولى است به قبول عذر از بنده .

316