خود مشهور بود به كذب و افترا و اگر كسى خواهد رجوع بان كتب كند چون ذكرش موجب تطويل مىشود .
و صدوق ذكر كرده است كه جمعى نفى ذو اليدين كرده‌اند دروغ مىگويند زيرا كه اين مرد معروفست و كنيتش ابو محمد است و نامش عمير پسر عبد عمر است و مشهور است به ذو اليدين و كم او را به نام و كنيت مىخوانند و سنّيان و شيعيان از او روايت كرده‌اند و مقبول الطرفين است و من از او اخبار نقل كرده‌ام در كتابى كه تصنيف كرده‌ام در بيان جنگ ظالمانى كه حضرت سيّد المرسلين صلى الله عليه و آله به حضرت امير المؤمنين صلوات الله عليه فرمود كه يا على عن قريب جهاد خواهى كرد با ناكثان كه با تو بيعت كنند و وفا بيعت خود نكنند و آنها طلحه و زبير و عايشه و اصحاب ايشان بودند در جنگ جمل ، و قتال خواهى كرد با قاسطان كه معاويه و اصحاب او بودند كه حق سبحانه و تعالى فرموده است در شأن ايشان كه هيمه جهنم خواهند بود ، و سيم مارقان كه آن حضرت فرمودند كه از دين بيرون خواهند رفت چنان كه تير از نشانه تير ، و هميشه شيخ ما ابن وليد مىگفت كه اول درجه در غلو نفى سهو است از پيغمبر صلى الله عليه و آله و اگر جايز باشد كه رد كنيم اخبار بسيارى كه در اين باب وارد شده است جايز خواهد بود كه رد كنيم جميع اخبار را و رد جميع اخبار سبب بطلان دين و شريعت است و مرا در خاطر است كه از جهة رضاى الهى كتابى جدا بنويسم در اثبات سهو نبى صلى الله عليه و آله و رد بر منكران سهو آن حضرت ، و اين عبارت محتمل است كه كلام صدوق باشد يا كلام شيخش ابن وليد ، حاصل آنست كه صدوق و شيخش تجويز اسها كرده‌اند و تجويز خواب آن حضرت تا نماز فوت شدن ، و غير ايشان از علما تجويز نكرده‌اند سهو را مطلقا و در خواب جمعى تجويز كرده‌اند و جمعى تجويز نكرده‌اند چون

302