در قرآن مجيد نيز وارد شده است و چون آياتى كه بحسب ظاهر دلالت بر تجسّم مىكند همه را تاويل مىكنند و حضرات ائمه معصومين صلوات الله عليهم نيز تأويل كرده‌ايم ، هر تاويلى كه قرآن را مىكنيد اخبار را نيز همان تاويل كنيد حاصل مراد صدوق اين است و عبارت او را چنين مىبايد خواند كه ينكر مجهول باشد و الفاظ مرفوع باشد به آن كه مفعول به جاى فاعل آن باشد يعنى واجب نيست انكار كردن الفاظ قرآن هر گاه در اخبار وارد شود به آن كه نفى كنند و رود آن را از معصوم بلكه مىبايد كه تاويل كنند آن را چنان كه قرآن را تاويل مىكنند و صدوقان در كافى و توحيد اخبار بسيار نقل كرده‌ايم در تاويل الفاظى كه در قرآن مجيد وارد شده است كه بحسب ظاهر دال است بر تجسّم و تحيّز ، و جمعى از عامه گفته‌ايم كه ما را كارى نيست كه تاويل كنيم متشابهات قرآن را بلكه مىبايد تصديق كردن اما كارى به تاويل آن نمىبايد داشت مبادا تاويلى كنيم كه مراد الهى نباشد چنان كه گفته‌ايم كه ما مىدانيم * ( « اسْتَوى عَلَى الْعَرْشِ » ) * را و ليكن نمىدانيم كيفيت استوا را و اين سخن خوبست در جائى كه حضرات سيّد المرسلين و ائمه معصومين سلام الله عليهم آن را تاويل نكرده باشند و هر جا كه ايشان بيان فرموده باشند بيان ايشان متبع است و الله تعالى يعلم .

204