چيزى بخاطر ما نمىرسد پس حق سبحانه و تعالى فرمايد كه من شكر او بگويم چنان كه او شكر من به جا آورده است و آن چه مباهات مىفرمايد حق سبحانه و تعالى با فرشتگان شكر الهى است و اقبال مىكنم به جانب او با فضل خود يعنى به اضعاف مضاعفه آن چه او مستحق آنست از روى تفضل به او خواهم داد و به او نمايم روى خود را و در تهذيب و أريه رحمتى است يعنى رحمت خود را در دار دنيا به او بنمايم كه مطمئن باشد چنان كه گذشت كه خوابهاى خوب بشارتست مؤمنان را كه به ايشان مىنمايد .
صدوق مىگويد كه هر كه حق سبحانه و تعالى را اعتقاد كند كه رويى دارد مثل بنى آدم او كافر است و مشرك كه حق سبحانه و تعالى را شريك خلايق ساخته است در تجسّم و روى خدا پيغمبران و ائمه معصومينند و ايشان را از آن جهت وجه الله مىگويند كه آدميان يا بندگان به سبب هدايت ايشان متوجّه جناب اقدس او مىشوند و ايشان سبب معرفت خداوند و معرفت دين اويند و در روز قيامت هيچ ثوابى به اين نمىرسد كه بندگان مؤمن ايشان را بينند و نه اين است كه لفظ مخصوص اخبار باشد بلكه در قران مجيد نيز وارد شده است و همين معنى يا قريب به اين مراد الهى است چنان كه فرموده است كه هر چه در دنياست فانى و لا شىء است و آن چه باقى است و به كار بندگان خواهد آمد روى پروردگار تست و اكثر مفسّرين رو را بمعنى ذات گرفته‌ايم و فنا را بمعنى موت گرفته‌ايم .
و در اخبار بسيار از ائمه اطهار صلوات الله عليهم وارد است كه مراد از وجه دين حق ائمه اثنى عشر است و بنا بر اين مراد اين خواهد بود كه هر دينى كه غير دين ايشانست زايل خواهد شد در زمان حضرت صاحب الامر صلوات الله عليهم و دين ايشان خواهد بود تا انقضاء دنيا يا آن كه غير دين ايشان باطل است و دين ايشان حق است .

202