و از آن جمله منقولست در صحيح از بزنطى كه گفت به خدمت حضرت امام ابى الحسن على بن موسى الرضا صلوات الله عليه عرض نمودم كه فداى تو گردم به درستى كه حاجتى دارم كه چندين سال است كه از حق سبحانه و تعالى طلب مىكنم و از تاخيرى كه شده است در دلم چيزى در آمده است و دور نيست كه به خاطرش رسيده باشد كه تو مردودى نزد حق سبحانه و تعالى كه در اين مدت حاجتت بر نيامد پس حضرت فرمودند كه اى احمد زنهار كه شيطان را به خود راه مده كه مبادا ترا از رحمت الهى نااميد گرداند و اين معنى از كباير است و حق سبحانه و تعالى فرموده است كه نااميد نمىشوند از رحمت الهى مگر جمعى كه كافر باشند به درستى كه حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه مىفرمودند كه بسيار است كه مؤمن از حق سبحانه و تعالى چيزى طلب مىكند و حق سبحانه و تعالى آن چيز را به او دير مىرساند چون دوست مىدارد صداى او را به ناله و تضرع و زارى پس فرمودند كه و الله كه آن چه حق سبحانه و تعالى آن را تأخير مىفرمايد خير ايشان در آنست و دنيا چه باشد كه حق سبحانه و تعالى مضايقه نمايد به مؤمن به درستى كه حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه بسيار مىفرمودند كه مىبايد كه دعاى مؤمنان در حالت نعمت و رخا مثل دعاى ايشان باشد در شدت و بلا و چنان نباشد كه چون به ايشان عطا كنند مطلب ايشان را سست شوند از دعا و ترك كنند آن را پس زنهار كه ايشان را ملال و دل گيرى بهم نرسد از دعا كردن چون دعا را نزد حق سبحانه و تعالى رتبه عظيم است .
و بر تو باد كه صبر كنى يا راستى را شعار خود سازى و طلب حلال كنى و زنهار كه با مردم نزاع و جنگ مكن از جهت دنيا به درستى كه ما اهل بيتيم كه وصل مىكنيم با كسانى كه از ما قطع مىكنند و نيكى مىكنيم با كسانى كه با ما بدى مىكنند و عاقبت خير را در اين مىدانيم كه چنين كنيم يعنى سعى نمىكنيم در

192