شده است كه فرمودند كه سجده بعد از نماز از جهت آنست كه حق سبحانه و تعالى بنده را توفيق اداى فرض كرامت فرموده و چون به سجده رود اقلَّا سه مرتبه بگويد شكر الله پرسيدند كه اين كلمه چه معنى دارد حضرت فرمودند كه معنى آن اينست كه شكر مىكنم خداوند خود را بر اين نعمت كه مرا توفيق خدمت خود كرامت فرمود كه اداى فرض او كردم و شكر سبب زيادتى نعمت است .
چنان كه فرموده است كه بذات خودم قسم كه اگر شكر نعمت مرا به جا آوريد من نعمت را زياده گردانم و اگر در نماز تقصيرى باشد اين سجده تدارك و جبران مىكند .
و در موثق كالصحيح از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه منقول است كه حضرت سيّد المرسلين صلى الله عليه و آله در سفرى بر شترى سوار بودند كه ناگاه به زير آمدند و پنج سجده كردند پس چون سوار شدند گفتند يا رسول الله ديدم كه كارى كرديد كه پيش ازين نكرده بوديد فرمودند كه بلى جبرئيل از برابرم آمد و بشارتها آورد از حق سبحانه و تعالى پس من سجده شكر كردم از جهت هر بشارتى يك سجده .
و ايضا فرمودند كه هر گاه يكى از شما را بخاطر رسد نعمتى از نعم الهى پس بايد كه روى خود را بر خاك گذارد به شكرانه آن نعمت پس اگر سوار باشد به زير آيد و طرف رو را بر خاك گذارد و اگر محل تقيه باشد طرف رو را بر پيش زمين گذارد و اگر نتواند دست خود را بر طرف رو گذارد و حمد كند حق سبحانه و تعالى را بر آن نعمت .
و مثل حديث سابق از حضرت امام موسى بن جعفر صلوات الله عليهما نيز وارد شده است ، و اخبار ديگر از آن حضرت صلوات الله عليه در سجده شكر منقول است پس انكار و تجاهلى كه فرموده‌ايم از جهت تقيه است چون اكثر

188