قال لرجل اذا اصابك همّ فامسح يدك على موضع سجودك ثمّ امسح يدك على وجهك من جانب خدّك الايسر و على جبهتك إلى جانب خدّك الايمن قال ابن ابى عمير كذلك وصفه لنا ابراهيم بن عبد الحميد ثمّ قل بسم الله الَّذى لا إله الَّا هو عالم الغيب و الشّهادة ، الرّحمن الرّحيم اللَّهمّ اذهب عنّى الغمّ و الحزن ثلثا ) و در روايت ابراهيم وارد شده است در موثق كالصحيح از آن حضرت صلوات الله عليه بواسطه ابن ابى عمير از ابراهيم و شيخ طوسى روايت كرده است به سندى ديگر از او از شخصى از آن حضرت صلوات الله عليه و ممكن است كه ابراهيم از آن حضرت صلوات الله عليه روايت كرده باشد بواسطه و بىواسطه و ليكن ظاهر آنست كه صدوق واسطه را انداخته باشد و لهذا تغيير اسلوب كرده است كه آن حضرت به شخصى فرمودند كه هر گاه غمى به تو رسد ، و بسيار است كه هم را اطلاق مىكنند بر غمى كه سببش ظاهر نباشد و ظاهر آنست كه مراد در اينجا مطلق غم است پس بمال دست خود را بر موضع سجودت پس بمال دست خود را بر روى خود از جانب چپ رويت و بعد از آن بمال تا آن كه پيشانى را نيز دست بمالى ، و بكش دست خود را بر طرف راست رو و ظاهرا مراد دست راست بوده باشد ابن ابى عمير كه راوى ابراهيم است گفته است كه همچنين بيان كرد ابراهيم از جهت ما و شيخ نيز ذكر كرده است اين عبارت را از عبد الرحمن بن حماد كه او نيز گفت كه ابراهيم از جهت ما چنين ياد كرد و مىبايد كه ابراهيم كه حديث را ذكر كرده باشد بعد از آن دست راست را بر رو كشيده باشد به همين عنوان از جهت توضيح و ممكن است كه در وقت وصف كردن از حضرت روايت نكرده باشد بنا بر اين راويان او از او نقل مىكنند و اين معنى بحسب عبارت اظهر است و بحسب معنى ابعد است پس بگو ، و در بعضى از نسخ ثمّ قال يعنى حضرت بعد از وصف اين دعا را سه

180