نفرموده باشند يا از راوى افتاده است و غرض اينست كه خواندن اين دعا از غمها خلاصى مىدهد و روزى را فراخ مىگرداند .
< صفحة فارغة > [ دعاى امام صادق ع ] < / صفحة فارغة > ( وقال ابو جعفر صلوات الله عليه يقول فى دبر كلّ صلاة اللَّهمّ اهدني من عندك و افض علىّ من فضلك و انشر علىّ من رحمتك و انزل علىّ من بركاتك ) و كالصحيح منقولست از حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه كه شيبه هذلى به خدمت حضرت سيّد المرسلين صلى الله عليه و آله آمد و گفت يا رسول الله پير شده‌ام و ضعيف شده‌ام از اعمالى كه خود را به آن عادت فرموده بودم از نماز و روزه و حج و جهاد پس تعليم كن مرا يا رسول الله سخنى كه نافع باشد مرا و سبك كن بر من يا رسول الله پس حضرت فرمودند كه بارى ديگر بگو تا سه بار گفت حضرت فرمودند كه نماند در دور تو درختى و كلوخى مگر آن كه ترحم كردند و بر حال تو گريستند چون نماز بگذارى ده مرتبه بگو سبحان الله العظيم و بحمده و لا حول و لا قوّة الَّا بالله العلىّ العظيم كه حق سبحانه و تعالى به بركت اين تمجيد ترا عافيت كرامت مىفرمايد از كورى و ديوانگى و خوره و فقر و پيرى بد پس گفت يا رسول الله فوايد اين دنيوى بود فايده آخرت را چيزى بفرماييد حضرت فرمودند كه در عقب هر نمازى مىگويى اللهم اهدني الخ پس دست خود را گرفت مانند آن كه چيزى در دست گرفته باشد و روانه شد پس شخصى بابن عباس گفت كه خال تو سخت گرفت اين كلمات را ، و ازين جهت خال گفت كه والده ابن عباس از قبيله هذيل بود پس حضرت فرمودند كه به درستى كه اگر به اين عمل كند و عمدا ترك نكند فرداى قيامت او را گويند كه از هر درى از درهاى بهشت كه خواهد داخل بهشت شود .
و اما ذكر اول پس ترجمه اش آنست كه تنزيه مىكنم تنزيه كردنى كه لايق

147