إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 610)

كرده بودند و چون آن حضرت به خدمت حضرت آمدند حضرت را آثار وحى ظاهر شد سر خود را در كنار آن حضرت گذاشتند و ممكن است كه در حيات حضرت صلوات الله عليه دو مرتبه واقع شده باشد و آن چه در صهبا واقع شده باشد اسماء در آنجا حاضر بوده باشد و آن چه در مسجد فضيخ واقع شده است اسماء از حضرت امير المؤمنين صلوات عليه نقل كرده است كه در اينجا رد شمس شد از جهت من چنان كه در حديث معتبره وارد است .
و اما خواب حضرت سيّد المرسلين صلَّى الله عليه و آله پس احاديث بسيار وارد شده است كه خواب و بيدارى آن حضرت مساوى بود و در خواب علم آن حضرت به آن چه واقع مىشد مثل بيدارى بود پس ممكن است كه حضرت با آن كه علم داشته باشند كه حضرت امير المؤمنين صلوات الله عليهما نماز نكرده است برنخاسته باشند چون مىدانستند كه دعا مىتوانند كرد يا خواهند كرد و حضرت نماز را در وقت خود خواهند كرد و در چنين صورتى تاخير ضرر نداشته باشد بلكه مطلوب باشد تا فضيلت آن حضرت ظاهر شود و ممكن است كه خواب نباشد و اسماء خيال كرده باشد كه حضرت بخواب رفته است بلكه غشيه بوده باشد كه آن حضرت را هميشه در مقام قرب لي مع الله دست مىداد و چون آن حضرت را در آن اختيارى نبود و متوجه عالم قدس بودند خبر ازين عالم نداشته باشند اما ظاهرا آن حضرت هميشه در مقام جمع الجمع بودند و توجه به آن جانب مانع از توجه به اين جانب نبود اما ظاهرا چنين بوده باشد كه با وجود عدم مانعيت متوجه اين عالم نمىشده‌اند چنان كه در خبر مستفيض وارد شده است كه حضرت سيّد المرسلين صلَّى الله عليه و آله فرمودند كه مرا با جناب اقدس الهى وقتى هست كه در آن حالت گنجايش ندارد نه ملك مقرب و نه نبى مرسل و اين مقام اعلى مقام تفريد است و حق اين است كه مقامات حضرت سيّد المرسلين

61