الهى و به رسالت حضرت رسالت پناهى صلَّى الله عليه و آله و به اين شهادت اكتفا مىكنم از هر كه ابا و انكار كند يعنى اگر عالمى منكر باشند من اقرار دارم و انكار نمىكنم و ياورى مىكنم به اين شهادت هر كه را اقرار كند و شهادت دهد هر گاه اين كلمات را از روى اعتقاد و اخلاص بگويد حق سبحانه و تعالى او را مزد و ثواب كرامت فرمايد بعدد منكران و جاحدان و بعدد مقران و شاهدان يعنى بعدد جميع خلايق .
( وقال ابو جعفر صلوات الله عليه لمحمّد بن مسلم يا محمّد بن مسلم لا تدعنّ ذكر الله على كلّ حال و لو سمعت المنادي ينادى بالأذان و أنت على الخلاء فاذكر الله عزّ و جلّ و قل كما يقول المؤذّن ) و كالصحيح و فى الصحيح منقول است از حضرت امام محمد باقر صلوات الله كه فرمودند به محمد بن مسلم كه اى محمد ترك مكن ذكر حق سبحانه و تعالى را در هيچ حالى و اگر بشنوى كه در حالتى كه در بيت الخلا باشى و مؤذن اذان گويد پس تو نيز ذكر حق سبحانه و تعالى بكن و بگو چنان كه مؤذّن مىگويد و در حديث صحيح از آن حضرت صلوات الله عليه منقول است كه حضرت سيد المرسلين صلَّى الله عليه و آله چون مىشنيدند كه مؤذن اذان مىگويد حضرت حكايت قول مؤذّن مىفرمودند در همه عبارات و در حديث صحيح منقولست از زراره كه گفت عرض نمودم . به خدمت حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه كه چون بشنوم اذان را چه چيز بگويم حضرت فرمودند كه حق سبحانه و تعالى را ياد كن با هر كه او را ياد كند و بسند قوى از حضرت امام موسى كاظم صلوات الله عليه منقول است كه آن حضرت فرمودند كه حكايت اذان سبب زيادتى رزق است اگر چه در بيت الخلا باشند و از اين باب احاديث گذشت پيشتر و ظاهر اكثر عبارات آنست

555