نام کتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) نویسنده : محمد تقي المجلسي ( الأول ) جلد : 2 صفحه : 56
شده بودند از اثر حنا . ( وقال رسول الله صلَّى الله عليه و آله اختضبوا بالحنّاء فانّه يجلو البصر و ينبت الشّعر و يطيّب الرّيح و يسكَّن الزّوجة ) [1] و بسند كالصحيح روايت كرده است كلينى از آن حضرت صلى الله عليه و آله كه خضاب كنيد به حنا كه سبب جلا و روشنى چشم است و سبب روييدن مو است و بو را خوش مىكند و زوجه را ساكن و مطمئن مىكند به گمان آن كه شوهرش جوانست كه چون موى سفيد مىبيند مغموم مىشود . و ظاهرا مراد از خضاب رنگ كردن ريش و سر است بلكه غالب ريش بوده است و مطلق منصرف به غالب مىشود . ( وقال الصّادق صلوات الله عليه الحنّاء يذهب بالسّهك و يزيد في ماء الوجه و يطيّب النّكهة و يحسّن الولد ) و آن حضرت صلوات الله عليه فرمودند كه حنا بوى بد را كه از عرق حاصل مىشود مىبرد و آب رو را زياد مىكند و دهن را خوشبو مىكند و فرزند را خوش صورت مىكند . و اين حديث را شيخان بسند قوى روايت كردهاند از آن حضرت صلوات الله عليه . ( ولا باس ان يمسّ الرّجل الخلوق فى الحمّام و يمسح به يده من شقاق يداويه و لا يستحبّ ادمانه و لا ان يرى اثره عليه ) باكى نيست كه شخصى خلوق را در حمام به خود مالد يا بدست مالد از جهت تركيدن دست كه مداوا كند به آن و خوب نيست مداومت بر آن يا آن كه اثر زردى آن بر دست بماند و خلوق بوى خوشى بوده است كه زعفران داشته است با چيزهاى ديگر خوشبو و بر بدن مىماليدهاند و بر دست مىماليدهاند و بدن و دست را زرد مىكردهاند .