إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 534)

و محتمل است كه مراد تهنيت بر مصيبت باشد كه مراد اين باشد كه بلا نزد دوستان عطاست و ايشان هميشه آرزومند بلااند پس مناسب شما اين است و ليكن چون بوى شماتت مىآيد شما نخواهيد كرد و اين معنى اگر چه بعدى دارد اما به عنوانى كه ذكر شد بحسب معنى بعدى ندارد و الله تعالى يعلم .
< صفحة فارغة > [ شخصى كه به پسر خود يا به دختر خود بگويد كه پدر و مادرم فداى تو باد ] < / صفحة فارغة > ( وسئل ابو الحسن موسى بن جعفر صلوات الله عليهما عن الرّجل يقول لابنه او لابنته بابى أنت و امّى او بأبويّ أنت أترى بذلك بأسا فقال ان كان ابواه حيّين [1] فارى ذلك عقوقا و ان كانا قد ماتا فلا بأس ) و مرويست كه از حضرت امام موسى كاظم صلوات الله عليه سؤال كردند از شخصى كه به پسر خود يا به دختر خود بگويد كه پدر و مادرم فداى تو باد آيا اين عقوق است حضرت فرمودند كه اگر پدر و مادرش زنده باشند اين گفتن عقوق است در بعضى نسخ بذلك است اشعارى دارد كه فى الجمله عقوقى هست و اگر پدر و مادرش مرده‌اند باكى نيست بابى أنت و امى باى او باى تفديه و أنت به جاى كاف است و بحسب معنى اينست كه فداى تو مىكنم پدر و مادرمرا يعنى از خدا مىطلبم كه اگر مرگى پيش تو آيد پيش پدر و مادرم رود و پيش تو نيايد و همچنين لفظ بأبويّ أنت يعنى افديك بأبويّ و چون متعارف بوده است هر دو لفظ هر دو را سؤال كرده است و جواب حضرت ظاهر است كه پدر و مادر زنده را فدا كردن عقوقست اگر چه آنها راضى باشند چنان كه بسيار است كه پدر و مادر به فرزند زاده اين عبارت يا مثل اين عبارت كه قربانت شوم مىگويند هر چند ايشان گويند فرزند نمىتواند گفت چنان كه در عرف همه كس مىگويد كه من از همه كس كمترم بلكه مىگويند كه من از سگ كمترم و اگر

[1] مؤمنين . خ .

501