يَوْمِ الْقِيامَةِ أَوْ مُعَذِّبُوها ) * [1] قال هو الفناء بالموت ) و از آن حضرت صلوات الله عليه سؤال نمودند از قول حق سبحانه و تعالى كه فرموده است كه نيست قريه از شهر و ده مگر آن كه اهل آن قريه را هلاك خواهيم كرد پيش از روز قيامت يا عذاب خواهيم كرد به عذابى سخت فرمودند كه آن فانى ساختن به مرگست ممكن است كه حضرت تفسير هر دو را كرده باشند كه اهلاك و تعذيب دو نوع موت به مثل جوع و قحط يا طاعون يا تفسير جزو اول باشد و عذاب به فرستادن ياجوج و ماجوج و امثال آن باشد و على اى حال غرض اين باشد كه چون ظاهر آيه عذاب استيصال است آن مراد نيست بلكه بانواع موت خواهد بود چون به بركت دعاى آن حضرت حق سبحانه و تعالى عذاب استيصال را كه بر امم سابقه مىفرستاد مثل قوم نوح و هود و صالح عليهم السلام به اين امت نخواهد فرستادن .
< صفحة فارغة > [ تهنيت بر مصيبت ] < / صفحة فارغة > ( وقال الصّادق صلوات الله عليه ليس لكم ان تعزّونا و لنا ان نعزّيكم انّما لكم ان تهنّونا لأنّكم تشاركوننا فى المصيبة ) و آن حضرت صلوات الله عليه فرمودند كه نيست شما را كه تسلى دهيد و صبر فرمائيد ما را و ما را هست كه تعزيه و تسليه و امر به صبر نماييم شما را اما اگر حق سبحانه و تعالى نعمتى كرامت فرمايد بما شما را هست كه تهنيه و مبارك باد بگوئيد زيرا كه شما شريكيد با ما در مصيبت و اين جمله دليل جزو اول است كه شما تعزيه ما مكنيد زيرا كه در مصيبتى كه بما مىرسد به شما رسيده است ما در اين مصيبت تعزيه شما مىكنيم كه شما آزرده مباشيد هميشه دنيا بر دوستان حق سبحانه و تعالى چنين گذشته است .

[1] آيه 60 - سورة الاسراء .

500