نام کتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) نویسنده : محمد تقي المجلسي ( الأول ) جلد : 2 صفحه : 454
كه مؤمن كسى است كه صبر داشته باشد و جزع كار كافرانست نمىبايد كه مؤمنان در جزع شبيه به كفار باشند . و بطرق متعدده قويه كالصحيح از حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه منقول است كه جزع آنست كه فرياد كنند و واويلاء گويند و نعره زنند و طپانچه بر روى خود زنند و بر سينه خود زنند و موى پيش سر را بچينند و كسى كه زن نوحه گر بياورد ترك صبر كرده است و بىراهه رفته است و كسى كه صبر كند و كلمه انا للَّه و انا اليه راجعون بگويد و شكر كند خداوند خود را بر آن چه او كرده است پس بفعل الهى راضى شده است و مزد او بر خداست و كسى كه چنين نكند قضا كار خود را كرده است و او مستحق مذمت است از خدا و خلق و اجر او حبط شده است . و همين مضمون در احاديث بسيار واقع شده است . < صفحة فارغة > [ خروج زن در ماتم ] < / صفحة فارغة > ( و روى عن الكاهلىّ انّه قال قلت لأبي الحسن موسى ابن جعفر صلوات الله عليهما انّ امرأتي و اختى و هى امرأة محمّد بن مارد تخرجان فى المآتم [1] فانها هما فقالتا لي ان كان حراما انتهينا [2] عنه و ان لم يكن حراما فلم تمنعنا فيمتنع النّاس من قضاء حقوقنا فقال صلوات الله عليه عن الحقوق تسالنى كان ابى صلوات الله عليه يبعث امّى و امّ فروة تقضيان حقوق اهل المدينة ) و در صحيح از كاهلى كه نامش عبد الله بن يحيى است كه عرض كردم به آن حضرت صلوات الله عليه كه زنم و خواهرم كه زن محمد بن مارد است ايشان در ماتمهاى خويشان و غير ايشان مىروند و من ايشان را از آن نهى مىكنم كه مرويد پس ايشان به من مىگويند كه اگر حرامست ما نرويم و اگر حرام نيست پس چرا ما را منع مىكنى تا باعث اين شود