و در حديث كالصحيح از جابر از حضرت امام محمد باقر عليه السّلام منقولست كه فرمودند كه باكى نيست و ضررى نيست بر هيچ يك از شما كه چون ميت خود را دفن كنيد و قبر را درست كنيد و مردمان برگردند يكى بماند نزد قبر او و بگويد يا فلان بن فلان أنت على العهد الَّذى عهدناك به من شهادة ان لا إله الَّا الله و انّ محمّدا رسول الله و انّ عليّا امير المؤمنين امامك و يك يك از ائمه معصومين را مىگويد تا به آخر پس چون اين تلقين را كردند يكى از اين دو ملك به ديگرى مىگويد كه بار سؤال را از دوش ما برداشتند زيرا كه تلقينش كردند پس برمىگردند از پيش او و داخل نمىشوند كه سؤال كنند .
و در فقه رضوى مذكور است كه هر گاه بعد از رفتن مشيعين ميت را به آواز بلند تلقين كنند از او سؤال نخواهند كرد و در وقت تلقين هر دو دست را بر قبر گذارد اولى مردمان به او تلقين كند .
و احاديث صحيحه وارد شده است از حضرت ابى الحسن على بن موسى الرضا عليه السلام كه هر كه زيارت برادر مؤمن كند و هفت نوبت انّا أنزلناه بخواند حق سبحانه و تعالى هر دو را بيامرزد ميت و خواننده را و شيخ طوسى رحمه الله ذكر كرده است كه صحيفه بنويسند و جمعى گواهى دهند بر اعتقاد حق ميت و با او در قبر گذارند چنان كه علامه و غير او روايت كرده‌اند كه در زمان حضرت امام جعفر صادق عليه السلام فاحشهء بود كه زنا مىكرد و هر فرزندى كه مىزاييد در تنور مىانداخت و مىسوخت چون فوت شد و در قبر گذاشتند او را و قبر را پر كردند از خاك خاك او را بيرون انداخت و مكرر كردند و زمين او را قبول نمىكرد به خدمت حضرت عرض نمودند حضرت فرمودند كه زمين كفار را قبول مىكند از مادرش بپرسيد كه اين دخترت چه عمل مىكرد مادر گفت كردار

425