باشد و ممكن است كه مراد راوى از بعض معصوم باشد يعنى احاديث به اين دو نحو نيز واقع شده است .
و بنا بر اين اختلاف حديث يا به اعتبار آنست كه اقل مراتب تا پستان است و وسط تا چنبر گردنست و نهايتش تا قامت است يا اختلاف به اعتبار زمينهاست در سستى و سختى چون غرض از دفن دو چيز است يكى آن كه بوى ميت ظاهر نشود كه سبب نفرت مردم شود از ميت و دويم آن كه درندگان او را نخورند و اگر زمين سخت باشد يا درنده كم باشد كو كردن بسيار در كار نيست و اگر زمين سست باشد لازم است و الله تعالى يعلم .
و لحد آنست كه از پهلوى قبر از جانب قبله قبر را كو مىكنند و به اندرون مىروند از زمين از جانب قبله كه آسان باشد خشت چيدن كه خاك بر ميت ريخته نشود و لحد سنت است و اگر زمين سست باشد و ميت فربه باشد و نتوان لحد كندن شق مىكنند قبر را به آن كه از ميان قبر كو مىكنند به قدرى كه چون ميت را در آنجا گذارند آجر بزرگ بر بالاى او بيندازند كه خاك به اندرون قبر نرود .
و در حديث كالصحيح وارد است كه از جهت حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله لحد كندند . و از جهت حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه شق كردند بنا بر وصيت آن حضرت چون آن حضرت فربه بودند .
و سكونى از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه روايت كرده است كه حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله فرمودند كه قبر را بيشتر از سه گز دست به زير نروند و غالب آنست كه تا گردن سه گز مىباشد متوسط القامه را كه شش وجب باشد و سر يك وجب كه مجموع قامت هفت شبر باشد و خواهد آمد كه مدار قامت هفت شبر است .
< صفحة فارغة > [ تجويز فرمودند كه فرش كنند قبر را به چوب ساج ] < / صفحة فارغة > ( وقد روى عن ابى الحسن الثّالث صلوات الله عليه اطلاق فى ان

404