حضرت داود عليه اسلام از عبادت او خوشحال بود و او را خوب مىدانست حق سبحانه و تعالى وحى فرمود به حضرت داود كه او را خوب مدان كه عبادات را بر يا واقع مىسازد و غرضش اين است كه مردم او را خواب دانند پس آن عابد مرد و خبر مرگ او را به داود رسانيدند حضرت داود فرمود كه برويد و او را دفن كنيد پس بنى اسرائيليان را خوش نيامد و گفتند چرا به جنازهء عابد حاضر نمىشود پس چون او را غسل دادند پنجاه كس برخاستند و شهادت دادند كه ما از او نمىدانيم مگر خوبى را و چون نماز بر او كردند پنجاه كس ديگر برخاستند و گفتند پيش خدا گواهى مىدهيم كه از او نمىدانيم مگر خوبى را و چون او را دفن كردند پنجاه كس همين شهادت را دادند پس خطاب به حضرت داود رسيد كه چرا به جنازهء او حاضر نشدى داود گفت كه از جهت آن چه مرا مطلع ساختى از آن كه او مرائى است پس حق سبحانه و تعالى وحى كرد كه چنين بود و ليكن جمعى از علما و عباد شهادت بر خوبى او دادند كه ما نمىدانيم از او مگر خوبى را پس شهادت ايشان را قبول كردم و از آن چه مىدانستم در گذشتم و از اين جهت است كه مستحب است اعلام مؤمنان بموت مؤمن تا شهادت دهند بر خوبى او و ثواب نيز بيابند و استغفار از جهت ميت بكنند چنان كه در حديث صحيح منقولست از ذريح كه گفت سؤال كردم از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه كه در مردن مردمان را اعلام مىبايد كرد حضرت فرمودند كه بلى .
و در حديث صحيح از ابو ولاد و عبد الله بن سنان منقولست كه حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه فرمودند كه سزاوار آنست كه ورثه ميت مؤمنان را اعلام كنند كه برادر ايشان مرده است تا به جنازه او حاضر شوند و نماز كنند بر او و طلب مغفرت كنند از جهت او تا ايشان ثواب يابند و ميت آمرزيده

349