جنازه اولى را بگذارند تا فارغ شوند از تكبير بر جنازه اخيره و اگر خواهند اولى را بردارند و تمام كنند تكبيرات باقى را بر اخيره .
و آن چه ظاهر اين حديث است آنست كه حضرت مىفرمايند كه چون جنازه دويم را آوردند قصد دويم نيز خواهد كرد با اولى و در هر تكبيرى دعاى هر دو را خواهد خواند اگر قايل باشيم كه هر تكبير دعاى خاصى دارد و اگر جميع دعاها را در هر تكبيرى خواند يا هر دعايى در هر تكبيرى صحيح باشد چنان كه گذشت كه اين حق است همان دعا را از براى هر دو خواهد خواند تا پنج تكبير بر اول تمام شود در اين صورت اگر مىخواهند جنازه اولى را بر مىدارند و نماز گذارندگان بقيه تكبيرات جنازه ثانيه را تمام خواهند كرد با دعاها يا بدون دعا بر مذهب كسانى كه دعا را واجب نمىدانند .
و ظاهر اين حديث هم اينست كه محض تكبير است و اگر خواهند جنازه اولى را مىگذارند تا تكبيرات بر ثانيه تمام شود بعد از آن هر دو را بر دارند و بر اين نحو حمل مىتوان كرد هفتاد تكبير بر حمزه را كه حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله أولا متوجه نماز بر حمزه شده باشند و صحابه يك يك از شهدا را آورند و با او گذارند تا آن كه چون نماز بر آخر شهدا تمام شده باشد حضرت هفتاد تكبير بر حمزه گفته باشند و در اين صورت اگر چه نماز بر ديگران كرده‌اند اما چون نمازها بهم متصل بوده است آن جمعى كه نماز ايشان تمام شده بوده است بهرهء از نماز ديگران داشته‌اند .
چنان كه در صحيفه رضويه كه بطرق متكثره از آن حضرت صلوات الله عليه نقل كرده‌اند و آن حضرت از آباى بزرگوار خود روايت كرده است از حضرت امام حسين صلوات الله عليه كه حضرت امير المؤمنين صلوات الله عليه فرمودند كه حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله أولا پنج تكبير بر حمزه

344