بسيار ظاهر مىشود كه ميت حكم حى دارد در عدم اضرار و از بسيارى از اخبار ظاهر مىشود كه او متضرر مىشود .
و بعضى گفته‌اند كه روح فى الجمله تعلقى به بدن مرده دارد چنان كه هر گاه خانه كسى را خراب كرده باشند و آن كس به خانه ديگر رفته باشد فى الجمله تعلقى به خانه خراب خود دارد و اگر كسى در تخريب آن خراب بكوشد صاحب آن خانه مغموم مىشود .
و ممكن است كه لازم باشد احترام آن بدنى كه سالها در آن عبادت الهى كرده باشد چنان كه احاديث بسيار وارد شده است كه حرمت بدن مرده حكم حرمت بدن زنده دارد و خواهد آمد و ظاهرا هر دو حق است و الله تعالى يعلم .
و شيخ مفيد عليه الرحمه ذكر كرده است كه در وقت ضرورت كه گرم كنند اندكى گرم كنند آن مقدار كه ضرورت به آن مندفع گردد . و در فقه رضوى نيز واقع است بعد از عبارت سابقه كه آبى كه گرم مىكنند بسيار گرم نباشد بلكه ملول باشد .
و عبارت اين حديث احتمالى ديگر دارد كه مراد حضرت اين باشد كه در هواى سرد گرم مىتوان كرد تا ضرر به ميت و غاسل هر دو نرسد يعنى مىبايد گرم كنى تا حفظ نفس ميت كنى چنان كه مىبايد كه حفظ نفس خود كنى كه سرما ضرر به تو و او نرساند و پر بعيد نيست و اگر چه معنى اول اظهر است .
< صفحة فارغة > [ ميت را تنها مگذاريد كه شيطان با او بازى مىكند ] < / صفحة فارغة > ( وقال الصّادق صلوات الله عليه لا تدعنّ ميّتك وحده فانّ الشّيطان يعبث به فى جوفه ) و آن حضرت صلوات الله عليه فرمودند كه زنهار كه ميت را تنها مگذاريد كه شيطان با او بازى مىكند و ضرر به او مىرساند در اندرون او .
و قريب به اين نقل كرده‌اند شيخان در حديث كالصحيح و عبث شيطان را

219