ايمن شدى از آن و مىگويند به او كه رسول خدا و امير المؤمنين و فاطمه زهرا پيش پيش تو مىروند يعنى تا ترا به مراتب عاليه برسانند .
و در حديث كالصحيح از سدير صيرفى منقولست كه به حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه عرض نمودم كه فداى تو گردم يا ابن رسول الله آيا قبض روح مؤمن را به اكراه مىكنند كه او راضى نباشد حضرت فرمودند كه نه و الله به درستى كه چون ملك الموت از جهت قبض روح مؤمن مىآيد مؤمن جزع مىكند و مىترسد پس ملك الموت مىگويد كه اى دوست خدا بىتابى مكن كه به حق آن خداوندى كه محمد صلى الله عليه و آله را به رسالت بخلق فرستاده است كه من بر تو مهربانترم از پدر مهربان تو اگر حاضر مىبود ترا چشمان خود را بگشا و ببين پس ممثل شود از جهت او حضرات سيد المرسلين و امير المؤمنين و فاطمه زهرا و باقى حضرات ائمه معصومين صلوات الله عليهم پس به او گويد كه تو رفيق اين جماعت خواهى بود و يك يك را به او بشناساند ديگر نظر كند به بيند كه منادى ندا مىكند از جانب حضرت رب العزه و مىگويد كه * ( يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ) * اى روحى كه قرار تو با محمد و اهل بيت او خواهد بود چنان كه محبت ايشان در دل تو جا كرده است برو از اين دنياى فانى بسوى پروردگار خودت و خوشنود باش از ولايت و محبت اهل بيت و حق سبحانه و تعالى ترا به ثواب غير متناهى خواهد رسانيد پس داخل شو اى روح در زمرهء بندگان خاص مقرب كه محمد است و اهل بيت او و داخل شو در جنت من پس چون اين خطاب به مؤمن مىرسد هيچ چيز نزد او محبوبتر از اين نيست كه قبض روح او كنند و برسد به آن منادى كه با آن منادى به بهشت رود در خدمت حضرات ائمه صلوات الله عليهم و از اين حديث ظاهر مىشود كه اين خطاب مستطاب از حضرت رب الارباب در وقت رفتن مؤمن است .

176