تشهد و كلمه اسلام و اذان و غير آن مقرونند به يك ديگر ، يا آن كه خطاب به شيعيان باشد و مراد اين باشد كه ما كه اهل البيتيم تلقين به رسالت مىكنيم و بس از چند وجه يكى آن كه اهل خانه ما هميشه متكلمند به كلمه توحيد احتياج ندارند كه ايشان را تلقين به آن كنند و تلقين به رسالت ضرور است مىكنيم ، و يا آن كه كلمه توحيد لازم ندارد رسالت را چون بسيار هستند كه اعتقاد بيگانگى الهى دارند و اعتقاد به رسالت ندارند اما هر كه اعتقاد به رسالت محمد صلى الله عليه و آله دارد البته اعتقاد بيگانگى الهى دارد چون عمده رسالت آن حضرت توحيد است و مىفرمودند كه أمرت ان اقاتل النّاس حتّى يقولوا لا إله الَّا الله .
و يا از آن جهت كه زيادتى قرب سبب غفلت مىشود چون حضرت رسول صلى الله عليه و آله جد اهل البيت است و زيادتى قرب ايشان را غافل ساخته است از آن كه بدانند كه از آن ايشان را سؤال خواهند كرد چنان كه خواهد آمد در تلقين فاطمه بنت اسد كه چون ملكين از خدا و رسول پرسيدند جواب گفت و چون از امام پرسيدند متفكر شد حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله فرمودند كه : ابنك ابنك با آن كه كلمه رسالت مستلزم همه اعتقادات هست و از آن جمله است اعتقاد به امامت ائمه معصومين صلوات الله عليهم .
( وقال رسول الله صلَّى الله عليه و آله لقّنوا موتاكم لا إله الَّا الله فانّ من كان آخر كلامه لا إله الَّا الله دخل الجنّة ) در حديث موثق و احاديث قويه وارد شده است كه حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله فرمودند كه تلقين كنيد مردگان خود را به كلمه توحيد كه هر كه آخر كلام او كلمه توحيد باشد داخل بهشت مىشود و اين بعد از تلقين بشهادتين و ائمه معصومين است چون وارد شده است كه اول تلقين كبير بكنند و بعد از آن كلمه توحيد را بگويند تا بروند و محتمل است كه از روى تقيه وارد شده باشد چون راويان اين اخبار

138