و از اين خبر و اخبار ديگر ظاهر مىشود كه مؤمنان پيشانى هم را ببوسند و بر رو نيز وارد شده است و لب را نبوسند مگر لب زن و لب طفل صغير را .
و در حديث حسن كالصحيح وارد است از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه كه فرمودند كه نمىتوان بوسيد سر كسى را و دست كسى را الا سر و دست حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله را يا كسى را كه مقصود از او حضرت رسول الله باشد مثل ائمه معصومين صلوات الله عليهم به اجماع علما و مثل سادات به اعتبار انتساب خويشى و فرزندى آن حضرت و مثل علماء صالحين به اعتبار وراثت آن حضرت بر احتمالى كه خالى از قوتى نيست پس اگر دست ايشان را بوسند اين قصد كنند كه دست ايشان را مىبوسم به اعتبار انتساب ايشان به آن حضرت صلوات الله عليه و آله و دور نيست كه صلحا را نيز توان دست بوسيدن به اعتبار متابعت ايشان آن حضرت را و اگر دست غير معصوم را نبوسند بهتر است .
چنان كه در حديث قوى كالصحيح وارد است از على بن مزيد كه داخل شدم بر حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه و دست آن حضرت را بوسيدم حضرت فرمودند كه به درستى كه خوب نيست دست بوسيدن مگر نبى يا وصى نبى را .
< صفحة فارغة > [ نفع رساندن به مؤمنين ] < / صفحة فارغة > و در حديث صحيح از حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله منقولست كه آن حضرت فرمودند كه هر كه مؤمنى را خوشحال گرداند پس بتحقيق كه مرا خوشحال گردانيده است و هر كه مرا مسرور گرداند حق سبحانه و تعالى را مسرور گردانيده است به اين معنى كه سرور حضرت سرور خداست و از براى خداست يا آن كه حق سبحانه و تعالى ثواب غير متناهى به او كرامت كند كه ثمره سرور است .

119