إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 715)

و در حديث معتبر از طرق عامه و خاصه از حضرات سيّد المرسلين و ائمه طاهرين صلوات الله عليهم وارد شده است كه فرمودند كه هر كه علم ياد گيرد از جهة رضاى الهى و عمل بعلم خود كند خالصا لوجه الله ، و به ياد ديگران دهد از براى رضاى الهى او را در آسمانها به بزرگى ياد مىكنند كه تعلم نمود للَّه ، و عمل بعلم خود نمود للَّه و تعليم نمود للَّه و هيچ دغدغه نيست كه رتبه‌اى از اين بالاتر نمىباشد بلكه رتبهء انبياست ، و اين جماعتند .
كه منقولست از حضرت سيّد المرسلين صلى الله عليه و آله كه علماء امّت من مثل پيغمبران بنى اسرائيلاند و از حضرت امام السّاجدين على بن الحسين صلوات الله عليهما منقول است كه آن حضرت فرمودند كه اگر مردم مىدانستند كه چه ثواب عظيم در طلب علوم دينيه هست هر آينه طلب مىنمودند و اگر چه جانهاى خود را فدا بايست كرد ، و اگر همه درياهاى موّاج را قطع بايست نمودن .
چنان كه حضرت سيّد المرسلين صلَّى الله عليه و آله فرمود كه طلب علم كنيد اگر چه عالم در چين باشد ، پس حضرت فرمودند كه حق سبحانه و تعالى وحى نمود به حضرت دانيال عليه السّلام كه دشمنترين بندگان من به نزد من نادانى است كه حق اهل علم را نداند و متابعت ايشان ننمايد ، و دوستترين بندگان من نزد من پرهيزكاريست كه طالب ثواب عظيم بوده باشد به آن كه ملازمت علما نمايد و متابعت نمايد . علماى با عمل را و علوم ايشان را به ديگران برساند يا از ايشان قبول نمايد به آن كه بدان عمل كند .
و در حديث كالصحيح از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه منقولست كه در كتاب حضرت امير المؤمنين عليه السّلام كه به املاى حضرت سيّد المرسلين صلَّى الله عليه و آله است خواندم كه حق سبحانه و تعالى بر جاهلان واجب نگردانيد كه طلب علم كنند تا بر علماء واجب نساخت كه تعليم

79