حضرت امام محمد باقر ، و حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليهما است منقول است كه به حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه عرض نمودم كه من حديث از شما مىشنوم و زياد و كم مىكنم آيا جايز است حضرت فرمودند كه اگر همان معنى را به عبارات زياد و كم نقل كنى با كى نيست .
و داود بن فرقد نيز از آن حضرت سؤال نمود و همين جواب شنيد و چون ايشان از فضلاء بودند به ايشان تجويز نمودند و اشاره فرمودند كه تركش اولى است بانكه فرمودند كه باكى نيست ، و اين عبارت دلالتى بر آن دارد كه اين بر خلاف اولى و مكروه است اما جايز است به وجوهى كه از پيش گذشت و به سبب حديثى موثق .
كالصحيح از ابو بصير كه از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه سؤال كرد در تفسير اين آيه كه * ( الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَه ) * [1] يعنى يا محمد بشارت ده به بهشت آن جماعتى را كه مىشنود سخن را و متابعت مىكنند احسن آن را چه معنى دارد حضرت فرمودند كه مراد آن است كه حديثى را كه بشنوند به همان عبارت نقل نمايند و زياد و كم در عبارت نكنند و اشعارى دارد بجواز نقل بالمعنى از لفظ احسن ، و اما اگر حديثى را كه از معصومى شنيده باشد از معصومى ديگر نقل نمايد ظاهرا قصور نداشته باشد چون قول همه بعد است چنان كه از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه منقول است بطرق متكثره كه فرمودند كه حديث من حديث پدر من است ، و حديث پدرم حديث جد من است ، و حديث جدّم حديث حضرت امام حسين است ، و حديث امام حسين حديث امام حسن است ، و حديث امام حسن حديث امير المؤمنين ( ع ) است و حديث امير المؤمنين حديث رسول الله صلى الله

[1] آيه 18 - الزمر .

74