إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 715)

كنند بر آن كه ضرر به او رسد و همچنين در كسير هر گاه جبيره نتوان كرد به آن كه مثلا از بلندى افتاده باشد كه استخوانهاى پهلويش شكسته باشد .
< صفحة فارغة > [ شخص جنب شده بود و آبله داشت او را غسل دادند و مرد ] < / صفحة فارغة > ( وقيل لرسول الله صلَّى الله عليه و آله انّ فلانا اصابته جنابة و هو مجدور فغسّلوه فمات فقال قتلوه الَّا سألوا [1] الَّا يمّموه [2] انّ شفاء العيّ السّؤال ) و عرض نمودند به خدمت حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله كه فلان شخص جنب شده بود و آبله داشت او را غسل دادند و مرد حضرت فرمودند كه جماعتى كه او را غسل دادند يا فتوى دادند به غسل او را كشتند چرا سؤال نكردند چرا تيممش ندادند به درستى كه دواى درد جهل و نادانى پرسيدن است . و در بعضى از نسخ به غين معجمه است يعنى گمراهى و بحسب معنى قريب است به اول و ليكن محدثان ضبط كرده‌اند اين لفظ را به عين بىنقط و غين با نقط سهو نساخ است .
و اين حديث را كلينى بسند كالصحيح از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه روايت كرده است در دو جا كه از آن حضرت سؤال كردند و قريب به اين حديثى ذكر كرده است كه از حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله سؤال نمودند .
( وسئل الصّادق صلوات الله عليه عن مجدور اصابته جنابة فقال ان كان اجنب هو فليغتسل و ان كان احتلم فليتيمّم ) و از آن حضرت صلوات الله عليه سؤال نمودند از آبله زده‌اى كه جنب شده بود پس حضرت فرمودند كه اگر به اختيار خود جماع كرده باشد غسل بكند و اگر محتلم شده باشد بىاختيار پس تيمم كند و اين حديث را شيخان مرسلا از آن حضرت روايت كرده‌اند .

[1] سألوه . خ ل .
[2] تيموه . خ ل .

689