زياد آيد احتياطا يا هر مسكينى را صد درم گندم يا جو به وزن قديم بدهد احتياطا .
( و من جامع أمته و هى حايض تصدّق بثلاثة امداد من طعام ) و كسى كه جماع كند با كنيز خود و كنيز حايض باشد تصدق كند به سه مد از گندم يا جو و گندم بهتر است و اين عبارت فقه رضويست و شيخ بسند كالصحيح روايت كرده است كه تصدق كند بر ده مسكين و استغفار كند و اين احوط است .
( هذا اذا اتاها فى الفرج فان اتاها من دون الفرج فلا شىء عليه ) و اين كفاره وقتى لازمست كه جماع كند در فرج زن كه اگر نزديكى كند در غير فرج بر او چيزى لازم نيست چنان كه در احاديث بسيار كالصحيح وارد شده است كه از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه پرسيدند كه از حايض چه جاها منتفع مىتوان شد ؟ حضرت فرمودند غير از قبل بعينه يا غير فرج يا پائين فرج يا ميان رانها يا هر جا كه خواهد كه غير از موضع خون يا هر جا كه خواهد غير از آن موضع . و از همه ظاهر مىشود كه جايز باشد وطى دبر زن خصوصا در حيض .
و در حديث صحيحى وارد شده است كه صفوان بن يحيى گفت به حضرت امام رضا صلوات الله عليه عرض نمودم كه شخصى از شيعيان شما مرا گفته است كه به شما عرض نمايم مسألهء چون خود شرم داشت كه بپرسد حضرت فرمود كه چه چيز است گفتم كه مىتواند وطى كند در دبر زن ؟ حضرت فرمودند كه مىتواند گفت عرض نمودم كه شما اين فعل را مىكنيد ؟ حضرت فرمودند كه ما اين عمل را نمىكنيم . و احاديث در اين مسأله در كتاب نكاح مذكور خواهد شد .
و در حديث صحيحى وارد است كه راوى پرسيد از حضرت امام جعفر

652