آن حضرت را ، و پروا ندارد كه دروغ ببندد ، و مطالب دنيوى او حاصل گردد ، پس اگر مردمان بدانند كه او منافق و كذابست از او قبول نخواهند كرد ، و تصديق او نخواهند نمود و ليكن مردم مىگويند كه او با رسول خدا صحبت داشته است و حضرت را ديده است و احاديث از آن حضرت شنيده است و از او اخذ مىنمايد تفسير و حديث را ، و حال او را نمىدانند ، و حال آن كه حق سبحانه و تعالى خبر داد حضرت سيّد المرسلين را به آن چه خبر داد از نفاق ايشان و كفر ايشان ، و فرمود كه چون منافقان را مىبينى خوش مىآيد ترا بدنهاى ايشان ، و جسم و جمال ايشان ، و اگر سخن مىگويند گوش مىدهى ، و سخنان ايشان را مىشنوى ، پس هر گاه آن حضرت ايشان را نشناسد ديگرى چون بشناسد ايشان را ، پس همين منافقان ماندند بعد از آن حضرت و تقرب جستند به امامان ضلالت و پيشوايان و خوانندگان به آتش جهنم ، به آن كه دروغها از جهة ايشان بستند و بهتانها بر اهل حق گفتند تا مقرب ايشان شدند ، پس آن پيشوايان اين منافقان را حكومتها دادند و بر سر مسلمانان مسلط گردانيدند ، و به سبب ايشان دنيا را خوردند ، و جمع نمودند و به درستى كه مردمان تابع پادشاهان و دنيايند مگر كسى را كه حق سبحانه و تعالى نگاه دارد ، پس اين يكى از چهار كس است ، و اكثر آن زمان ازين فرقه بودند چنان كه گذشت و اگر منافق نمىبودند مثل امير المؤمنين را نمىگذاشتند كه متابعت آن جماعت نمايند .
دويم شخصى است كه از حضرت سيد المرسلين چيزى چند شنيده است و خوب حفظ نكرده است لفظ آن را يا معنى آن را نفهميده و غلط فهميده است و عمدا دروغ بر آن حضرت نبسته است پس آن را در دست دارد و به آن عمل مىكند ، و روايت مىكند و مىگويد كه از رسول خدا شنيده‌ام ، پس اگر مردمان بدانند كه او غلط كرده است هر آينه از او روايت نخواهند كرد و اگر خود بداند كه غلط كرده است روايت نخواهد كرد .

62