إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 715)

اشتراطست .
و بعضى عكس گفته‌اند كه چون آن شخص اظهار ندامت كرد بر شنيدن ساز و نوا حضرت آن را قبول فرمود و فرمود كه توبه از همه نيز بكن و اين استدلال نيز ضعيف است زيرا كه از حديث در نمىآمد كه حضرت آن را قبول فرموده باشد بلكه ممكن است كه حضرت اين را فرموده باشد تا بيان فرمايد كه تبعيض صحيح نيست .
و حق اينست كه حديث دلالت بر هيچ طرفى ندارد بلكه دلالت بر اين دارد كه توبه از همه گناهان واجبست .
و شيخ ما بهاء الدين محمد طاب ثراه مىفرمودند كه انا فانا توبه واجبست پس اگر كسى يك گناه كبيره بكند و يك دقيقه بگذرد و توبه نكند دو كبيره كرده است يكى اصل گناه و ديگر ترك توبه از كبيره كبيره است و چون به دقيقه سيم مىرسد چهار كبيره مىشود و در دقيقه چهارم هشت كبيره مىشود و در دقيقه پنجم شانزده كبيره مىشود و على هذا القياس مضاعف مىشود و چون يك شبانه روز بگذرد بىاغراق از عدد ريگ بيابان و برگ درختان و موى چهارپايان و ستارگان آسمان از همه بيشتر مىشود بلكه دقايق روز تنها به اعتبار مضاعفه از اينها بيشتر است بلكه اگر ما بين آسمان تا زمين از اطراف كه همه پانصد ساله راه است مملو از ريگ بيابان فرض كنند اين عدد بر آن زيادتى دارد اضعافا مضاعفة و آن را حساب مىتوان كرد و اين را حساب نمىتوان كرد هر گاه به دقايق حساب كنند چنين مىشود و يقينا در هر ثانيه بلكه عاشره مكلف است به توبه زيرا كه توبه محض پشيمانى است و اگر كسى خواهد كه حساب گناهان هر روزه خود را بكند نمىتواند كرد وقتى كه همه در مضاعفه باشد به غير از حق سبحانه و تعالى كسى حساب آن را نمىتواند كرد .
الحال نظر به تفضل الهى كن كه اگر شخصى مدت العمر در معصيت باشد

579