عبادت همين بس است كه متذكر باشد كه غسل مىكند و همين كه در خاطر دارد كه غسل مىكند البته خواهد دانست كه غسل را از جهت اين مىكنم كه از حدث جنابت پاك شوم و نماز توانم كرد و اينها بحسب فرموده الهى است و لازم نيست كه بر زبان راند كه اغتسل لرفع الحدث و لاستباحة الصلاة لوجوبه قربة إلى الله ) * يا به فارسى بگويد كه غسل مىكنم از جهت برداشتن حدث و مباح شدن نماز از جهت رضاى الهى و يا بخاطر بگذراند اين معانى را .
هيچ يك از اينها نيت نيست زيرا كه نيت عبارتست از داعى بر فعل .
بسيار است كه قصد شخصى رياء است كه مردمان او را خوب دانند و در خاطر مىگذراند كه اين فعل را محض رضاى الهى به جا مىآورم و در اين صورت حق سبحانه و تعالى مىداند كه او كاذبست و خودش نيز مىداند كه دروغ مىگويد و چيزى كه او را بر اين فعل داشته است محض ديدن مردم است لهذا اگر مردم نباشند نمىكند و چون مردم باشند مىكند .
پس ظاهر شد كه آن چه از مردمان وسواس مىكنند در نيت و مكرر نيت مىكنند كار شيطان است و يكى از شياطين نام او وسواس است كه حق سبحانه و تعالى امر فرموده كه سوره قل اعوذ برب الناس را مكرر بخوانند از روى اخلاص تا حق سبحانه و تعالى شر آن ملعون را از اين كس كفايت كند . و ديگر دعا كه بعضى گذشت و بعضى خواهد آمد و اگر چنين شخصى از شر شيطان خلاصى نداشته باشد بايد كه بىنيت عبادات را به جا آورد كه در اين صورت مشروع نيست او را نيت كردن و محالست كه كسى كارى بىنيت تواند كرد .
و البته هر كس متوجه مسجد مىشود نيت نماز دارد و چون رو به قبله كرد و به نماز ايستاد نيت نماز دارد و نماز را از جهت رضاى الهى آمده است كه بكند ديگر نام بردن بىمعنى است بايد كه الله اكبر بگويد و در وقت وضو آب بر رو ريزد و همچنين غسل .

550