إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 715)

بعد از غسل نماز قضا بكند و همين كافى نيست كه نماز قضا دارد على الظاهر .
و اگر مشغول الذمه نباشد اگر دو ركعت نماز نذر كند به اين عنوان كه اگر توفيق صلوات بر نبى و آل او بيابم فللَّه علىّ خداى راست بر من كه دو ركعت نماز بكنم قربة إلى الله و بعد از آن يك مرتبه صلوات بفرستد در اين صورت غسل واجب مىشود از جهت نماز نذر پس در وقت غسل نيت مىكند كه غسل جنابت مىكنم از جهت رفع حدث و مباح بودن اين نماز و باقى نمازها و باقى چيزهائى كه به سبب غسل مباح مىشود از جهت آن كه واجبست قربة إلى الله .
و اگر در وقت غسل رفع حدث جنابت را قصد كند بىاينها كه مذكور شد ظاهرا صحيح باشد به آن كه نيت كند كه غسل جنابت مىكنم قربة إلى الله ، و معنى غسل جنابت همين است كه غسل مىكنم كه جنابت بر طرف شود ، و ليكن بعنوان نذر بىدغدغه است ، و بر همه اقوال علما صحيح است ، و اگر اين معنى را در همه اغسال و وضو و تيمم رعايت نمايد نهايت احتياط به جا آورده است .
و اگر در وضوى پيش از وقت وضو را به قصد دو ركعت نماز سنت به جا آورد بهتر است و چون وقت داخل شود به آن وضو نماز واجب مىتواند كرد به اتفاق علما ، و اگر در اين صورت قصد قربة كند كافى است بلكه در همه عبادات قصد قربة كافى است .
و اشكال كه هست آنست كه ميان خود و جناب اقدس الهى نيت را درست كند كه من اطاعت فرمان الهى مىكنم چون فرموده است كه اين عبادات را به جا آوريد و اصلا قصد بهشت و خلاصى از جهنم را منظور ندارد و چون اين معنى بسيار مشكل است اگر قصد رضاى الهى را با قصد خلاصى از عذاب الهى و رسيدن به مراتب عاليه بهشت به جا آورد صحيح است و مىبايد كه محض طمع بهشت و خلاصى از جهنم منظورش نباشد .
و اين نيات را قبل از اراده عبادات درست مىبايد كرد و بعد از آن در حال

549