اينجا حديث زراره است چنان كه كلينى و شيخ تا اينجا از او روايت كرده‌اند و زيادتى روايت كرده‌اند كه هر خوابى مكروهست يعنى وضو را مىشكند مگر آن كه صدا بشنود .
و هر دو بسند صحيح روايت كرده‌اند ، و به همين مضمون احاديث متواتره از حضرات سيد المرسلين و ائمه معصومين صلوات الله عليهم منقولست بلكه اكثر احاديث صحيحه بعنوان حصر وارد شده است و زراره سؤال كرد از جميع آن چه ناقض است چون لفظ ما از جهت عموم است پس مىبايد كه جواب مطابق سؤال باشد و چيزى كه بدر رفته است استحاضه قليله است مطلقا و متوسطه در غير نماز صبح و هر چه عقل را زايل كند مثل جنون و مستى و بىهوشى ، و اما استحاضه از آن قيد بدر رفت كه مرد را مخاطب ساخت پس زنان در آن چه مردان شريكند داخلند و آن چه مخصوص ايشانست خواهد آمد و اما مثل مستى و امثال آن چون حديثى صريح در آن وارد نشده است صدوق آنها را ناقض نمىداند .
اما آن كه تخصيص بذكر و دبر داد ظاهر مىشود كه اگر از سوراخى ديگر غير اينها درآيد ناقض نباشد و بعضى ناقض مىدانند اگر آن را غايط يا بول گويند ، و بعضى به شرط اعتياد ، و بعضى به شرط آن كه مسدود شود موضع معتاد ، و بعضى به شرط آن كه از پايين معده درآيد و احوط آنست كه اگر عياذا با لله كسى به چنين بلايى مبتلا شود اگر آن چه بيرون آيد آن را بول و غايط گويند و عادت نشده باشد يا منسد نشده باشد موضع طبيعى در مرتبه اول و دويم نيز وضوئى احتياطا بسازد ، و در خواب اگر عقل بالكلية زايل شود كه اصلا آواز نشنود بىدغدغه ناقض است ، و اگر آواز را خوب شنود و تميز حروف كند ناقض نيست ، و اگر همهمه شنود و تميز حروف نتواند كرد احوط آنست كه وضو را به ناقضى بشكند و از سر گيرد .

504