روايت كرده است صدوق از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه كه شخصى از احبار كه علماى يهودند يا مطلق علما و در نسخه قديمى از عقاب الاعمال كه نزد بنده است الاخيار است يعنى از خوبان و اين اظهر است او را در قبر زنده كردند و نشانيدند و به او گفتند كه ما ترا صد تازيانه از عذاب الهى مىزنيم او گفت كه من طاقت آن ندارم و ايشان كم مىكردند و او مىگفت طاقت ندارم تا به يك تازيانه رسانيدند و او گفت طاقت آن نيز ندارم ايشان گفتند كه چاره نيست گفت بچه سبب مرا مىزنيد گفتند كه از اين سبب كه روزى نماز بىوضو كردى و به مظلوم ضعيفى رسيدى كه او را ستم مىكردند و او را يارى نكردى پس او را يك تازيانه از عذاب الهى زدند كه قبر او پر از آتش شد .
و اين خبر دلالت مىكند ظاهرا بر آن كه نماز بىوضو حرام است خواه نماز واجب باشد خواه سنت . و بعد از اين نيز خواهد آمد كه نمىترسد كسى كه بىوضو نماز كند از آن كه به زمين فرو رود . بنا بر اين است كه بعضى از علما گفته‌اند كه وضو از جهة نماز سنت واجبست چون بر ترك وضو معاقب مىشود .
و حق آنست كه بر ترك وضو معاقب نمىشود بلكه بر نماز بىوضو معاقب مىشود و لهذا فرشتگان گفتند كه تازيانه مىزنيم ترا كه نماز بىوضو كردى و نگفتند كه از جهت ترك وضو مىزنيم ، و كسى نگويد كه شايد تازيانه را از جهت عدم نصرت ضعيف زده باشند زيرا كه اگر همين از جهت آن بود نماز بىوضو را ذكر نمىكردند بلكه ظاهر است كه از جهت هر دو زده‌اند .
< صفحة فارغة > [ هشت كسند كه نماز ايشان مقبول الهى نيست ] < / صفحة فارغة > ( وقال النّبيّ صلَّى الله عليه و آله ثمانية لا يقبل الله لهم صلاة العبد الآبق حتّى يرجع إلى مولاه ، و النّاشز عن زوجها و هو عليها ساخط ، و مانع الزّكاة ، و امام قوم يصلَّى بهم و هم له كارهون ، و تارك الوضوء ، و المرأة المدركة تصلَّى به غير خمار ، و الزّبّين و هو الَّذى يدافع البول و الغائط ، و السّكران ) صدوق به سندى قوى از آن حضرت صلى الله عليه و آله

481