بلكه تارك دنيا عمل به يافت او مىتوان كرد بلكه واجب است عامى را عمل به يافت او كردن و در اين صورت عمل بقول او نكرده‌اند بلكه عمل بقول الله و قول الرسول و قول الائمة المعصومين صلوات عليهم كرده‌اند .
و در حديث صحيح از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه وارد شده است در تفسير آيه * ( إِنَّما يَخْشَى الله مِنْ عِبادِه الْعُلَماءُ ) * [1] ترجمه اش اين است كه نمىترسند از حق سبحانه و تعالى از جمله بندگان او مگر علما و ظاهرش آنست كه خشيت لازمه علم است به قرينهء سياق آيه ، اگر چه من حيث اللَّفظ حصر خشيت است در علماء و همين شرف ايشان را بس است ، لكن معنى اوّل اظهر است ، و حضرت فرمودند كه مراد از علماء در اين آيه جمعىاند كه بعلم خود عمل مىنمايند ، و فعل ايشان مصدّق قول ايشان است ، و كسى كه فعلش تصديق قولش نكند او عالم نيست .
و از تفسير حضرت نيز ظاهر شد كه خشيت لازمه علم است ، و خشيت حقيقى آنست كه بعلم خود عمل كند نه از بابت خشيت جمعى كه گريه كنند ، و همان عمل قبيح را كنند .
و در حديث صحيح وارد است از حضرت صادق صلوات الله عليه كه فرمودند طلب كنيد علم را و با علم زينت خود نماييد حلم و بردبارى و وقار را كه هميشه دل به ياد الهى باشد يا تن به آرام باشد ، و از جا به زودى در نيايد ، و تواضع كنيد با كسانى كه علم را به ياد ايشان مىدهيد ، و تواضع كنيد با استادانى كه از ايشان علم اخذ مىكنيد ، و مباشيد عالمان جبار متكبر كه تكبر باطل شما رونق علم حق شما را ضايع مىگرداند بلكه ظاهرش آنست كه مطلق حق شما را باطل مىكند ، حتى دين شما را بر هم مىزند ، و از مرتبه كمال مىاندازد نعوذ بالله منه .

[1] آيه : 28 - فاطر .

48