است از آن حضرت كه به آب مسواك مىتواند كرد و به چوب تر مسواك نكند .
و در حديث حسن كالصحيح وارد است كه آن حضرت فرمودند كه مكروه است صايم را كه مسواك كند به مسواك تر و فرمودند كه اگر چوب را تر كنند و ترى آن را بتكانند كه هيچ ترى نماند به آن مسواك مىتواند كرد و در حديث موثقى ديگر وارد است كه به چوب تر مسواك نكند .
پس از اين احاديث ظاهر شد كه جايز است مسواك كردن ، و اگر مطلقا ترى نداشته باشد بهتر است و اگر مسواك خشك را به آب تر كنند كراهت دارد ، و اگر آبش را بتكانند كراهت كمتر مىشود ، و اگر چوب تر باشد كه تازه باشد كراهت بيشتر است و ليكن اينها همه وقتى است كه آب مسواك را فرو برد و اگر بيندازد ظاهرا كراهتش كمتر مىشود بلكه كراهت نخواهد داشت ، و اگر آب مسواك را در غير روزه نيز بيندازد بهتر است چون غالب اوقات تر بيرون مىآيد و داخل دهان مىشود ، و اكثر علما آب دهان را حرام مىدانند هر گاه از دهان بيرون آيد و اگر بعد از مسواك در روزه اگر به چوب تر يا به آب مسواك كرده باشد سه مرتبه آب دهان را بيندازد بهتر است و الله تعالى يعلم .
( ولا باس بالسّواك للمحرم ) و باكى نيست مسواك كردن محرم را كه احرام به حج يا عمره بسته باشد . در حديث حسن كالصحيح ، و صحيح از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه وارد شده است كه آن حضرت فرمودند كه محرم مسواك مىتواند كرد اگر چه خون درآيد چون از سنت است . و در حديث صحيحى از آن حضرت صلوات الله عليه وارد شده است كه مسواك بكند اما چنان نكند كه خون درآيد يعنى مبالغه نكند در ماليدن و سخت نمالد كه خون درآيد .
و چون بحسب ظاهر مخالفتى با حديث اول دارد يك مرتبه حمل كرده‌اند اول را بر جواز و دويم را بر كراهت ، و يا اول را به آن كه قصد نداشته

458