و از اين حديث ظاهر شد كه فرقى در ميان وضو و غسل نيست ، و بعضى وجه گفته‌اند كه خواهد آمد در غسل كه حضرت فرمودند كه زير هر مويى جنابت است و هر كه يك مو را آب نرساند بجهنم خواهد رفت . بنا بر اين مبالغه در غسل بيشتر كردند و اين وجه سهل است زيرا كه وضو نيز چنين است . و مع هذا در اين حديث و حديث صحيح ديگر به همين مضمون وارد شده است كه در وضو بيرون آورند و الله تعالى يعلم .
( واذا استيقظ الرّجل من نومه و لم يبل فلا يدخل يده فى الاناء حتّى يغسلها فانّه لا يدرى اين باتت يده ) و هر گاه شخصى از خواب بيدار شود و بول نكرده باشد پس دست راست خود را داخل ظرف نكند تا دست خود را بشويد به درستى كه نمىداند كه دستش شب در كجا بوده است . پيشتر گذشت كه حديثى كه در اين باب وارد شده است موثق است و احتمال تقيه اظهر است و الله تعالى يعلم .
( وزكاة الوضوء ان يقول المتوضّئ اللَّهمّ انّي أسألك تمام الوضوء ، و تمام الصّلاة ، و تمام رضوانك و الجنّة ، فهذا زكات الوضوء ) و مقرر چنين بود در زمان حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله از جهة تمامى و كمال و ازدياد توفيقات و مثوبات اين دعا را بخوانند و ظاهرش اين است كه اين عبارت يكى از ائمهء معصومين است صلوات الله عليهم كه سندش را انداخته است مصنف ، و ترجمه دعا اين است كه : خداوندا به درستى كه من سؤال مىكنم از تو تمام شدن وضو را به آن كه قبول كنى و نقصهايى را كه در آن واقع شده باشد بفضل خود كامل كنى ، و طلب مىكنم از تو تمام كردن نماز را به آن كه توفيقم كرامت كنى كه با اخلاص و حضور قلب و ساير شرايط و اركان به جا آورم ، و از تو مىطلبم تمامى رضا و خشنودى ترا به آن كه توفيقم كرامت كنى كه جميع افعال من موافق رضاى تو باشد و از من كارى صادر نشود

447