بدنش از گناهان مگر آن چه آب به آن رسيده است .
و قريب به اين مضمون روايت كرده است شيخ بسند صحيح و كالصحيح از آن حضرت صلوات الله عليه و در وضوى رسول الله صلى الله عليه و آله نيز گذشت كه حضرت رسول امر كرد به اعاده وضو و نماز سه مرتبه شخصى را كه بسم الله نگفته بود . و صدوق در علل ذكر كرده است كه باب علت وجوب بسم الله در حال وضو ، و ظاهر كلامش وجوبست مگر آن كه مرادش استحباب مؤكد باشد . و در كتاب حج حديث صحيحى خواهد آمد كه به سبب وضو پاك مىشود از گناهان اعضاى وضو و بعد از اين نيز خواهد آمد در علت وضو و غسل .
( وقال ابو الحسن موسى بن جعفر صلوات الله عليهما من توضّأ للمغرب كان وضوؤه ذلك كفّارة لما مضى من ذنوبه فى نهاره ما خلا الكبائر ، و من توضّأ لصلاة الصّبح كان وضوؤه ذلك كفّاره لما مضى من ذنوبه فى ليلته الَّا الكبائر ) و حضرت صلوات الله عليه فرمودند كه هر كه وضو بسازد از جهة نماز شام خواه وضو داشته باشد و خواه نداشته باشد آن وضوى او كفاره گناهانى باشد كه در آن روز كرده است مگر گناهان كبيره ، و هر كه وضو از جهة نماز صبح بسازد به دستور سابق آن وضوى او كفاره گناهان شب او شود مگر گناهان كبيره .
و اين حديث را كلينى به دو سند قوى روايت كرده است از سماعه كه من در خدمت حضرت امام موسى صلوات الله عليه بودم و با حضرت نماز ظهر و عصر گزاردم و در خدمت حضرت نشسته بودم تا شام شد پس حضرت آبى طلبيدند و وضو ساختند و فرمودند كه وضو بساز عرض كردم كه فداى تو گردم وضو دارم فرمودند كه اگر چه وضو داشته باشى وضو بساز و بعد از آن فرمودند كه هر كه وضو از براى نماز شام بسازد و بعد از آن آن چه صدوق ذكر كرده است

442