پوست غير خود بيند . چون احاديث بسيار نقل كرده‌اند كه امت آن حضرت در روز قيامت رو و دستها و پاهاى ايشان سفيد نورانى خواهد بود از آثار وضو پس هر گاه ايشان مسح بر موزه كشيده باشند و روز قيامت حيوانات نيز محشور گردند چنان كه حق سبحانه و تعالى فرموده است كه * ( وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ ) * [1] پس پوست موزه بر پشت حيوانى خواهد رفت كه موزه را از پوست آن ساخته بودند و پوست آن حيوان نورانى خواهد بود نه پاى صاحبش .
( و روى عنها انّها قالت لان امسح على ظهر عير بالفلاة احبّ إليّ من ان امسح على خفّى ) و از عايشه روايت كرده‌اند سنيان كه هميشه مىگفت كه و الله كه اگر من مسح كشم بر پشت خر كوهى كه در صحرا مىباشد محبوبتر است نزد من از آن كه مسح كشم بر موزه خودم چون در آنجا تشريع نيست و اين تشريع است ، و ظاهرا غرضش اين است كه به جاى موزه مسح پشت خر كوهى كشم و در اين صورت به اين اعتبار محبوبتر است كه اگر چه هر دو صحيح نيست اما وقتى كه برپا باشد و مسح كنم توهم صحت وضو مىشود ، و سبب اضلال ديگران مىشود بخلاف مسح بر خر زنده كه اين مفسدها ندارد .
و در صحاح سته خصوصا صحيح مسلم احاديث بسيار نقل كرده‌اند در باب وضو كه حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله فرمودند كه در روز قيامت بسيارى از صحابه را نگذارند كه از حوض كوثر آب بخورند و ايشان را بجهنم برند و از آثار وضو ايشان را شناسند يعنى اثر وضو بر پاى ايشان نخواهد بود من گويم الهى اين جماعت اصحاب منند خطاب رسد كه يا محمد تو مىدانى كه چه بدعتها در دين تو گذاشتند و همه بكفر اصلى خود رجوع كردند من گويم كه من بيزارم از ايشان .

[1] آيه 5 - سورة التكوير .

435