و با وجود اخبار متواتره از حضرت امير المؤمنين صلوات الله عليه در نهى از آن ، كذابان اهل سنت در صحاح خود ذكر كرده‌اند كه چون از عايشه مىپرسيدند او مىگفت على اعلم است از او بپرسيد و چون از حضرت امير المؤمنين مىپرسيدند حضرت مىگفت مسح بر موزه بكشيد .
و همين حديث دلالت بر كذب و افتراى ايشان مىكند زيرا كه همه قبول دارند كه عايشه منكر مسح بر خفين بود و با نهايت عداوتى كه با حضرت امير المؤمنين صلوات الله عليه داشت اگر نه اين بود كه آن حضرت نيز منكر مسح بود هر گز نمىگفت كه على اعلم است از او بپرسيد .
و طريقه اين ملاعين آنست كه امثال اين چيزها كه بطلانش اظهر من الشمس است و مذهب حضرت امير المؤمنين صلوات الله عليه بر خلافش نيز اظهر من الشمس است نسبت به آن حضرت مىدهند على رغم شيعه چنان كه متعه را كه متواتر است كه مذهب حضرت امير المؤمنين است كه جايز است بلكه سنت مؤكد است نسبت به حضرت مىدهند كه آن حضرت حرام مىدانست .
و حديث مدح ابو بكر را از آن حضرت در صحاح خود روايت كرده‌اند با عداوت آن حضرت با ابو بكر و عمر ، و اگر كسى اندك بصيرتى داشته باشد و صحيح بخارى و مسلم را كه ايشان اكثر اوقات مقدم مىدارند بر قرآن مجيد مطالعه كند كفر و كذب همه بر او ظاهر مىشود .
( الَّا فى حال التّقيّة و الخيفة من العدوّ ، او فى ثلج يخاف منه على الرّجلين يقام الخفّان مقام الجبائر فيمسح عليهما ) مگر در حال تقيه و ترس از دشمن مثل آن كه تا مىرود كه موزه را بكشد دشمن مىرسد و به او ضرر مىرساند ، يا در برفى باشد كه خوف آن باشد كه پا را سرما ببرد كه در اين صورتها موزه بمنزله جبيره است و مسح مىكشد بر موزه ها .
و بر اين مضمون حديث حسن از حضرت امام محمد باقر صلوات الله

432