بعضى را كه مسح به آب جديد بكشند و ظاهرا از اين جهة بوده است كه تقيه كنند تا آن كه از سنيان به ايشان آزارى نرسد چنان كه على بن يقطين و داود بن زربي را امر فرمودند كه بنحو سنيان وضو بسازيد سه مرتبه اعضاى وضو را بشوييد و مسح به آب جديد بكشيد و پاها را بشوييد و به سبب اين از كشتن خلاص شدند .
و حكايت ايشان طولى دارد مجملا مىتوان گفت كه اينها از ضروريات دين شيعه است و هميشه ميان شيعيان و سنيان بر سر اين مسائل مباحثات عظيم واقع مىشد و دغدغه در اين نيست كه در حالت اختيار مسح به آب جديد جايز نيست و در تقيه واجبست ، و اگر هوا گرم باشد و آب كم باشد تجويز كرده‌اند مسح به آب جديد را و چنين فرضى بسيار نادر است .
در سرطان و اسد در مكه معظمه ، و ما بين الحرمين ، و در مدينه مشرفه بوديم و جائى بگرمى آنجاها نمىباشد چنان كه از جمعى كثير شنيده‌ام و كمى آب نيز با آن جمع مىشد گاهگاهى و هر گز چنين نشد كه مقدار آب مسح بر دست نماند و اگر اين فرض نادر واقع شود به آب جديد مسح بكشد و احتياطا تيممى نيز به آن وضو ضم كند .
( ولا تردّ الشّعر فى غسل اليدين و لا فى مسح الرّأس و القدمين ) و برمگردان مو را در شستن به آن كه آب را از پائين به بالا برى . و ظاهرا غرض اين است كه ابتدا از مرفق مىبايد كرد . چنان كه در حديث موثق كالصحيح از زراره و بكير منقولست كه هر دو سؤال كردند از حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه از كيفيت وضوء رسول خدا صلى الله عليه و آله پس چون حضرت به شستن دستها رسيدند دست راست را از مرفق تا سر انگشتان شستند و آب را به مرفق بر نگردانيدند يعنى سر بالا نشستند مانند سنيان و همچنين دست چپ را تا آخر حديث .

420