بود به زنگ معاصى سياه كرده كجا روى مناجات و قرب و جلوس بر بساط عزت او را باقى مانده باشد و تا روى او را از جميع زنگها به صيقل رياضات و مجاهدات پاك نكنند كجا بار آن بارگاه مىيابد و كجا قابل مجالست و موانست مىشود ، بلكه اگر اندك بصيرتى داشته باشد جميع سياهيهاى خود را خواهد ديد و هر گز متوجه غير خود نخواهد شد و مهما أمكن در ازاله آن كدورات خواهد كوشيد .
و ممكن است كه مراد اين باشد كه جمعى كه قابليت انس تو ندارند ايشان از درگاه رانده رو سياه برمىگردند مىخواهم كه در آن حالت مردود و رو سياه نگردم حاصل آن كه اگر تعميم كنيم به نحوى كه شامل هر دو سفيدى باشد خواه در دنيا و خواه در عقبى و خواه صورى و خواه معنوى بهتر خواهد بود .
( ثمّ غسل يده اليمنى فقال اللَّهمّ اعطنى كتابى بيمينى و الخلد فى الجنان بيسارى و حاسبنى حسابا يسيرا ) بعد از آن دست راست راست را شستند و اين دعا خواندند كه خداوندا نامه عمل مرا بدست راست من ده و نامه ابدى بودن در بهشت را بدست چپ من ده ، يا به آسانى ميسر گردان و مرا حساب كن حسابى آسان ، و اين دعا اشاره به آن آيه است كه * ( فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتابَه بِيَمِينِه فَسَوْفَ يُحاسَبُ حِساباً يَسِيراً وَيَنْقَلِبُ إِلى أَهْلِه مَسْرُوراً ) * [1] يعنى در وقتى كه نامها پران شود هر كه نامه او را بدست راست او دهند پس عن قريب او را حساب خواهند كرد حسابى آسان و برمىگردد بسوى اهل خود خوشحال . بدان كه آيات قرآنى صريح است در آن كه حق سبحانه و تعالى دو ملك مقرر ساخته است با هر آدمى يكى بر دست راست نشسته است و حسنات بنده را مىنويسد و يكى بر دست چپ نشسته است و گناهان او را مىنويسد و

[1] آيه 7 - سورة الانشقاق .

403