نام کتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) نویسنده : محمد تقي المجلسي ( الأول ) جلد : 1 صفحه : 368
ما اين حديث زراره را عمل كردهاند و در كتب استدلالى ذكر كردهاند و حكم به صحتش كردهاند پس لازمست البته كه ظرف را در برابر بگذاريم اگر سرباز باشد ، و اگر مثل ابريق باشد مشهور آنست كه آن را در دست چپ مىگذارد تا آسان باشد بدست راست كردن . و گمان بنده آنست كه آن را نيز در برابر گذاشتن بهتر است چون ممكن است كه مراد حضرت مطلق ظرف باشد . مع هذا در حديث كالصحيح يا صحيح خواهد آمد در باب وضوى حضرت امير المؤمنين صلوات الله عليه كه حضرت امام رضا صلوات الله عليه ابريق را در برابر گذاشتند كه وضو بسازند . ( ثمّ حسر عن ذراعيه ) پس آستين را بالا كردند و اين دلالت مىكند كه سنت باشد آستين بالا كردن تا در وقت شستن آن باز باشد و فعلى ديگر در اثناى وضو به جاى نياورد . و از اين باب است هر گاه چاقشور در پا داشته باشد خصوصا هر گاه بندش بسته باشد بهتر آن است كه بندش را باز كنند و از پا بيرون آورد تا فاصله ميان افعال وضو نشود چون دغدغه وجوب موالات بمعنى متابعت مىشود و خواهد آمد . ( ثمّ غمس فيه كفّه اليمنى ) پس دست راست را در آب فرو بردند بواسطه آب برداشتن بسيار و ظاهر شد كه سنت است كه از دست راست آب رو را بردارند و فرو برند تا دست پر شود . ( ثمّ قال هذا اذا كانت الكفّ طاهرة ) يعنى پس فرمودند كه آن كه دست را در ظرف كردن جايز است پيش از شستن دستها وقتى است كه دست پاك باشد يعنى اگر نجس باشد ظرف نجس مىشود چنان كه احاديث صريحه وارد است بر آن . و محتمل است كه مراد اين باشد كه اگر پاكيزه باشد و كثافت نداشته باشد شستن پيش از وضو در كار نيست يا آن كه وقتى دست در ظرف مىكنى كه دست را شسته باشى . و معنى اول اظهر است ، و احتمال دارد كه هر سه مراد باشد .
368
نام کتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) نویسنده : محمد تقي المجلسي ( الأول ) جلد : 1 صفحه : 368