باب صفة وضوء رسول الله صلى الله عليه و آله :
بابى است در بيان صفت وضوء حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله چون حق سبحانه و تعالى مىدانست حماقت و بلاهت منافقانى كه در خدمت آن حضرت بودند ، و مىدانست كه جمعى كه شعورى دارند بيشتر متوجه دنيا و جاه خواهند شد : خليفه از جهت آن حضرت مقرر ساخت كه معصوم باشد و خطا نكند و دروغ بر آن حضرت نه بندد ، و جميع امت از سنى و شيعه متفقند كه در ميان اصحاب حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله اعلم از حضرت امير المؤمنين صلوات الله عليه نبود ، بلكه در همه كتابهاى خود ذكر كرده‌اند كه در شهرستان علوم سيد المرسلين صلى الله عليه و آله سيد الوصيين صلوات الله عليه بود .
و وقتى كه حضرت از دنيا رفت مشهور آنست كه چهار صد هزار صحابه داشت نمىدانستند كه حضرت چگونه وضو مىساخت با آن كه اكثر اوقات در برابر ايشان وضو مىساخت و خلافى نبود كه اذان چنان مىگفتند كه همه كس مىشنيدند و هر روز پنج مرتبه مىگفتند بر منارات ، مع هذا بعد از حضرت نزاع در آن واقع شد چنان كه خواهد آمد و سبب اشتباه اين شد كه چون اكثر مسلمانان ساكنان صحرا بودند و كفش نمىپوشيدند و اگر مىپوشيدند نعلين عربى در پا مىكردند و پاشنه پاى ايشان مىتركيد به وسيلهء دواى آن بر پاشنهء پاى خود بول مىكردند و با آن حال داخل مسجد مىشدند حضرت سيد المرسلين

364