چه چيز است حضرت فرمودند كه رو به قبله مكن و پشت به قبله مكن و رو به باد مكن كه ترشح مىكند و پشت به باد مكن كه از زير جامه نيز ترشح مىكند غالبا يا تعبدا كه وجه آن ظاهر نيست و اين حديث را شيخان بسند قوى روايت كرده‌اند و صدوقان حكم به صحت آن كرده‌اند و مؤيد جزو اول آن احاديث بسيار وارد شده است و دغدغه نيست كه حضرات ائمه معصومين صلوات الله عليهم نهى از استقبال و استدبار قبله فرمودند و ليكن خلاف است كه نهى بر سبيل حرمتست يا كراهت يا در صحراها حرام است و در بناها مكروه و يا در صحراها مكروهست و در بناها جايز چون حديثى صحيح وارد شده است كه محمد بن اسماعيل ابن بزيع نقل كرده است كه من داخل خانه حضرت امام رضا صلوات الله عليه شدم در آن خانه بيت الخلائى بود رو به قبله پس گذاشتن حضرت آن را به حال خود دليل آنست كه جايز است نشستن رو به قبله يا پشت به قبله بر تقديرى كه حضرت نساخته باشد و تقرير حضرت حجت است و جواب گفته‌اند كه اگر حضرت نفرموده باشد كشتن از آن را حجت است و حال آن كه همين ابن بزيع در حديث صحيح ديگر روايت كرده است كه من داخل خانه حضرت شدم و در آنجا كنيف رو به قبله بود و حضرت فرمود كه هر كه برابر قبله بول كند سهوا و به خاطرش رسد كه رو به قبله است و بگردد از جهت تعظيم و اجلال قبله از آنجا برنخيزد تا حق سبحانه و تعالى او را بيامرزد . مجملا چون حديث بما نرسيده است كه صريح باشد در حرمت يا كراهت در چنين جاها جزم به هيچ طرف نمىكنيم و احتياط مىكنيم و الله تعالى يعلم و فى خبر آخر لا تستقبل الهلال و لا تستدبره و در خبرى ديگر وارد شده است كه رو به ماه و پشت به ماه مكن بخاطر ندارم كه اين خبر را در جاى ديگر ديده باشم كه پشت به ماه مكروه باشد و خواهد آمد در مناهى نبى صلى الله عليه و آله كه حضرت نهى فرمودند از آن كه در حال خلا فرج اين كس ظاهر باشد بر آفتاب و ماه

302