صلوات الله عليه چون داخل خلا مىشدند و اين نام خلا دلالت بر اين دارد كه مىبايد خلوت باشد و كسى آنجا نباشد سر خود را به مقنعه مىپوشيدند و آهسته مىخواندند يا در خاطر مىگذرانيدند اين دعا را .
و ترجمه اش اينست كه به يارى نام حق سبحانه و تعالى و به استعانت بذات اقدس او داخل خلا مىشوم و اعتماد به او دارم چون خداوندى جز او نيست پروردگارا اين فضلات را از من بيرون آور به زودى و حساب اين نعمت را از من مخواه يا هر چند مستحق اين انعام نيستم تو كريمى اين نعمت را به تفضل عطا فرما و توفيقم كرامت كن كه از جمله شكر كنندگان تو باشم به سبب اين نعمت كه اين بلا و غم را از من دفع مىكنى كه اگر دفع نكنى هلاك خواهم شد تراست جميع ثناها و خوبيها و غير تو را نيست خداوندا مرا حفظ كن از شر شياطينى كه در اين موضع مىباشند و مرا از شر ايشان به سلامت بيرون بر و مگذار كه من اطاعت شيطان مردود كنم و ظاهر اين حديث آنست كه سر پوشيده شود به عنوانى كه رو هم پوشيده شود به حيثيّتى كه بخارات كثيفه داخل دماغ نشوند پس اگر عمامه نيز بر سرش باشد سنت است كه جامه بر بالاى آن بر سر اندازد .
و ينبغى للرّجل اذا دخل الخلاء ان يغطَّى رأسه اقرارا بأنّه غير مبرّئ نفسه من العيوب و سزاوار آنست كه چون شخصى خواهد كه داخل خلا شود سر را به پوشاند و گويا سر پوشانيدن از روى حياست و اقرار مىكند بنده كه نفس من برى نيست از عيوب و عيوب من بسيار است بنا بر اين سر را مىپوشانم .
و اين معنى در تقنيع پيشتر است اگر چه سر برهنه نيز دلالت بر قلت حيا مىكند و چون صدوق از ارباب نصوص است و تا نصى به او نرسيده باشد چنين حكمى نمىكند ظاهرش آنست كه او نصى ديده باشد اما بما نرسيده است بلى در وصاياى حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله كه به ابو ذر كرده است اشاره

297